მადლობა ბრაზილიას, ამ მუნდიალისთვის

სრულიად არანორმალური ატმოსფერო, რამაც მსოფლიო ფეხბურთზე კიდევ უფრო გააგიჟა

იმ მითის დამსხვრევა, რომ მსაჯები მასპინძლებს ყოველთვის ეხმარებიან

ჰიმნის შესრულება - მაგალითი მთელი მსოფლიოსთვის, როგორ უნდა გიყვარდეს შენი ქვეყანა.

როგორ უნდა მღერიდეს ქალი, კაცი, ბავშვი, მოხუცი, ჰეტერო, გეი, ტრანსი, იაღოველი, მდიდარი თუ ღარიბი საკუთარი ქვეყნის ჰიმნს

საერთოდ არ ვარ ბრაზილიის გულშემსატკივარი, მაგრამ ეს ქვეყანა იმსახურებს ერთ დიდ მადლობას

რესფექთ გერმანელებს, რომ თამაშის მერე ღლიცინი და ტაშ-ფანდური არ გამართეს

მანდ უფრო შიშის ფაქტორი იქნებოდა, ვიდრე მოწინააღმდეგის პატივისცემა აბა ესპანეთთან მოეგოთ ნახევარფინალში, ან იტალიასთან