ბაკალავრიატს მოვრჩი და ახლა ვაპირებ მაგისტრატურას
სკოლაში რომ ვიყავი და ვიღაცა რომ იტყოდა ამ კურსზე ვარ და სტუდენტი ვარო, მაგარი პონტი მეგონა,
თსუში ჩავაბარე,
ნუ ბევრი მეგობარი შევიძინე, კარგადაც ვერთობოდით, მაგრამ იმენა სტუდენტური ცხოვრება რასაც ქვია მე იქ ვერ დავინახე, ნუ პიროვნებაზეა დამოკიდებული და მეგობრების წრეზე, ეგრე გართობას ყველა შეუძლია თვითონ უნივერსიტეტი ხო უნდა აკეთებდეს რამეს?
ვიღაცის პოეზიის საღამო რაში მაინტერესებს?
სპორტულ ღონისძიებაში მინდოდა მონაწილეობა მიმეღო,
ჯერ ხო თამაში არავის უნდოდა, გუნდს ვერ ვკრიბავდი, მერე თვითონ ეგ თამაშები როგორ ტარდებოდა სხვა საკითხი იყო,
თვითმმართველობა იმენა კომუნისტი ტიპები
ხო კარგი ბავშვებიც გავიცანი, მაგრამ აქ არც გოგოს გაცნობის პონტი ყოფილა და არც კარგი ექსკურსიების, ნუ ახლა მთელ კურსთან ერთად რატო უნდა წასულიყავი სადღაც თან ლექტორებთან ერთად
აი, ეს ლექტორები ადმინისტრაცია იმენა ლეღვები, რამდენიმე ლექტორის გარდა, ბავშვებიც ზოგი ასეთი ზოგი ისეთი, პროსტა იქ მე სწავლა ვერ დავინახე და რამე პერსპექტივა, იმენა გადამაწერინე დაზეპირებები
და ეგეთი პონტები იყო
ეს ეზოში დაბირჟავებაც იმენა მაგარი სირობა
რაღაც ღამის კლუბში წავედი თსუს ეგიდით ღონისძიება იყო, იმენა ფული გადამახდევინეს და მაგარი ლეღვობა გამოდგა, კაროჩე მე იქ ვერც სწავლის პონტი დავინახე და ვერც გართობის,
სასტავი იმენა ზოგი სწავლობდა ბიბლიოთეკიდან ვერ გამოიყვანდი, ზოგიც პროსტა დადიოდა არც გართობა უნდოდა არც სწავლა პოხუისტი როჟები, ზოგსაც ოღონდ დაალევინე
მაქსიმალური გართობა იყო დალევა
და ლიჟბი 2 წელში ერთხელ რამე ფართი თუ რაც ქვია, ერთხელ წავიდოდნენ და მერე მთელი წლები მაგაზე ლაპარაკობდნენ, რა კაი დრო იყოო გახსოვსო?
კაროჩე მეგობრები შევიძინე, მაგრამ არა მგონია ისეთ დონეზე რომ სიბერემდე გაგვყვეს ნეტა ვცდებოდე, გოგოებიც ვერ დავკერე, არა იმიტომ რომ ფული არ მაქ ან მახინჯი ვარ, უბრალოდ რაღაცნაირი ხასიათის გამო მხოლოდ საყვარელ ბიჭს ხედავდნენ ჩემში ან ვეუცნაურებოდი.
აი, ასეთი იყო დაკარგული 4 წელი, ფული, მიღებული დიპლომი, რომლითაც ვერსად ვერ მოეწყობი ლიჟბი სადმე ბიბლიოთეკაშI მოეწყო 200 ლარზე.
ვაკანსიებში შევდივარ და ან ოფისის მენეჯერის ვაკანსიაა 4 ენა რომ უნდა იცოდე ანდაც დამლაგებლის
იმენა ყველა ბანკში საქმდება,
ისტორიკოსი რომ ხარ დაუშვათ და ბანკში რომ დაიწყებ მუშაობას
მოკლედ მაგრად მიტყდება ქვეყნის მდგომარეობა, სილაღე არავის არ აქვს,
ყველგან აგრესია და ცინიზმი,
ეს უმუშევრობა მაგრად მაწუხებს, კაი წავალ მაღაზიაში ვიმუშავებ, მაგრამ რა მერე
მაგისტრატურაში ჩავაბარებ და მაგ დიპლომით რას ვიზამ
ისევ ვინმე ნათესავს უნდა ვთხოვო
ბევრს ვიცნობ სამინისტროებში
აი მაგრად ტეხავს
სტუდენტობა და სტუდენტური ცხოვრება
