დაახლოვებით როცა 13–15 წლის ვიყავი კოშმარები მტანჯავდნენ
ძილიდან ახალგამოსულს კი ასეტი სურათი მხვდებოდა ითახში:
ვხედავ ვიღც (უმეტესად ოჯახის წევრები და მეზობლები) დგას და მიყურებს ეს იმდენად რეალურად ხდება ეჭვის შეტანა შეუძლებელია
პირველადდ როცა თვალს ახამხამებ ჰალუცინაცია არ ქრება და პირიქით უფრო აქტიურ მოძრაობას იწყებს რო გგონია აი ახლა მეტირა ყოფაო დაახამხამებ მეორეჯერაც თვალს და ჰალუცინაცია ქრება
15 წლის ვიქნებოდი ზაფხული მორჩა და დამთავრდა. ჩემ ჰალუცინაციებსაც გამოვემშვიდობე
არადა უკვე მიჩვეული ვიყავი და რეაქციაც აღარ მქონდა (პირველად რო დავინახე კინაღამ გულმა დამარტყა