#44309667 · 14 Apr 2015, 11:02 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი
ჩემმა მეგობარმა 9 რომელიც დიდი ხანია საქართველოში არაა )მომწერა ახლა ეს
წავიკითხეო და შენც წაიკითხეო....
შესაძლოა ისტორიისთვის 7 აგვისტოდან 22 აგვისტომდე გავლილი დრო არაფერია,ომგამოვლილისთვის კი,მთელი ცხოვრებაა.თითოეული წვეთი სისხლი,თითოეული დაღუპული ჯარისკაცი თუ მშვიდობიანი მოქალაქე ქართული სახელმწიფოსთვის უზომო დანაკლისია.მინდა ერთი ასეთი გმირის შესახებ მოგიყვეთ,რომელიც ჟურნალ "არსენალში" ამოვიკითხე და რომელიც შესაძლოა, ყველამ არ იცოდეს.
"ნანო,წავედი,სამშობლო უნდა დავიცვაო" ---ასე დაემშვიდობა დედას გორის რაიონის სოფელ შერთულში მცხოვრები ჯარისკაცი გოგიტა მაკრახიძე...იგი ოთხი წელი მსახურობდა საკონტრაქტო ჯარში,აგვისტოს ომის დაწყებისდღიდანვე წინა ხაზზე იბრძოდა.ერთ-ერთი დავალების შესრულების დროს მძიმედ დაიჭრა...
გოგამ დაქორწინებაც ვერ მოასწრო.ბიჭებს ეუბნებოდა:თუ ომი მოვიგეთ და შინ მშვიდობით დავბრუნდით,მალე დავქორწინდები და მაგრად გაქეიფებთო, მაგრამ ასე არ მოხდა...
საქართველოს ნებისმიერ კუთხეში ბევრ ასეთ ისტორიას მიოისმენთ.აგვისტოს ცხელი და სისხლიანი დღეების ქრონიკა,ალბათ მთელი ცხოვრება გვემახსოვრება...
რამდენი იქნება ასეთი და ამაზე მტკივნეული ისტორია .....................
თქვენი აზრით , სათანადოდ დააფასა მთავრობამ მეომრები ?
(იქ დაღუპულთა ოჯახები , დაჭრილები , ომგამოვლილები .................)
პ.ს.
რამდენია პენსია თუ დახმარება მეომრებზე?
მოდერ , სათაური ჩაასწორე რა
დომხალი გამიკეთებია ........
"დააფასა თუ არა მთავროობამ ომში მონაწილე მეომრები "
This post has been edited by DELUX-TP on 14 Apr 2015, 11:05
|
დააფასა თუ არა როგორც წინა ასევე ამ მთვრობამ, სათანადოდ ომში მონაწილე გმირები ?
