ის რაც დაიკარგა დაიკარგა (როგორც ბევრი სხვა), მაგრამ ამ დაკარგულების სია კიდევ რომ არ გაგრძელდეს მომავალში, აუცილებელია რეგულარული სავალდებულო ჯარი.
კონტრაქული ჯარის ამარა დარჩენის ფუფუნება ჩვენსავით მცირერიცხოვან ერს კაი ხანი არ ექნება და მანმდე ქვეყნის მთლიანობის შესანარჩუნებლად ქვეყნის მილიტარიზიაციაა აუვილებლი,.
ანალოგიებით არაფერი მტკიცდება, მაგრამ თვალაჩინოებისთვის ანალოგია კარგი მეთოდია. ჰოდა ჩაკეტილი ჩრდილო კორეული მილიტარიაზაციის მაგივრად ღია ისრაელუეი და ჩაკეტილი სსრკ კონგლომერატის მილიტარიზაციის ანალოგია გვარგებს.
ნატო ჩვენთვის დახურულია კაი ხნით და პროფესიულ არმია არავინ დაგვაძალებს. ქვეყნის მილირიზაციას კი მხილოდ არმიია რეფორმირება ვერ უშვერლის. საგამანათებლო სისტემაა შესაბამისად გადასაკეთებელი.
ყველაფერ ამას კი ქართული მთავრობა ჭირდება, რომლისთვისაც პრიორიტეტი სხვებითვის კუდის ქიცინი კი არა, საქართველოს ფეხზე დაყენება იქნება.
პ.ს. ერეკლეს დროს, სანამ ლევან ბატონიშვლი ცოცხალი იყო და "მორიგე ჯარს" სარდლობდა ქვეყანაშიც სიწყნარე იყო. ლევანის სიკვდილი (და ამ ჯარის დაშლა) კი რაღაც საეჭვოდს დაემთხვა რუსეთის და ადგილობრივი ფეოდალების ინეტერესებს.