არჩევანი - საკუთარი ბედი შენ ხელთაა (?)

ალბათ ბევრისთვის ნაცნობია მსგავსი კითხვები საკუთარ თავისკენ მიმართული თუ ზოგადათ დასმული : ,,მე რომ ასე არ მოვქცეულიყავი , არჩევანი იმაზე გამეკეთებიან და არა ამაზე ამ დღეში ხომ არ ვიქნებოდი“ და ასე შემდეგ . ალბათ ბევრსაც უნანია მისი არჩევანის შემდგომ განვითარებული მოვლენების კულმინაციური მომენტები, მაგრამ დრო უკან ვეღარ დაუბრონებია იმ საწყისზე სადაც შეიძლებოდა არჩევანი სხვა რამეზე შეეჩერებინა (თუმცა როგორ უნდოდა). შეიძლება არჩევანის მომენტი გავაიგივოთ ნების თავისუფლებასთან, მაგრამ იმ ფაქტის გახსენება, რომ არჩევანის დროს აუცილებელი ყურადღება ექცევა შენთვის სარგებლიანობის მომენტს, ეს შეიძლება ერთგვარი ჩარჩოში მოქცეული მდგომარეობა თავისუფლებისგან ნაწილობრივ შეზღუდვა იყოს - ისევე როგორც უფლისგან მოცემული თავისუფალი ნება უკვე დადგენილ საზღვრებშია გაწერილი და მიგითითებს თუ რა იქნება შენთვის დამღუპველი არჩევანის შემდეგ და რა არა, თუმცა ეს ჩემი აცდენილი აზრია რაც სხვა საორჭოფო თემაში გადადის და ხშირად ჩიხისკენ მივყავარ ... მე მსურს სხვა დატვირთვით მივცე მიმართულება.
მე პირადად არჩევანის გაკეთების შემდეგ ხშირად მინანაია, ეს იქნებოდან გინდაც მეგობრებიდან დაწყებული კარიერული სფეროთი დამთავრებული; გულისწორი თუ უბრალოდ მარტივი წვრილმანები. ხშირად გამჩენია კითხვაც იმის შესახებ თუ როგორ წარიმართებოდა ჩემი ცხოვრება სხვა არჩევანის გაკეთების შემდეგ. იყო კი ის არჩევანი ჩემი გონების მიერ გადაწყვეტილი? თუ უბრალოდ ასე მეგონა რომ არჩევანი ჩემზეა და სინამდვილეში ,,დედა ბუნება“ მაგრად კაიფობდა ამ დროს, რადგან ყველაფერი უკვე გადაწყვეტილი იყო ? რა ვიცი ... რა ვიცი ... ჩემი გონება ვეღარ სწვდება დარაბებს მიღმა სიბნელეს ...

ბედისწერა ერთის მხრივ და ნების თავისუფლება სასწორის მეორე მხარეს.. ფარს...

რა გადაწყვეტილებასაც იღებ შენი გადაწყვეტილებაა! და არაა საჭირო მითიურ (ან სხვა) არსებებს დააბრალო რომ რაღაცა ისე არ მოხდა როგორც გინდოდა...

საქმეში წარმატება- ეს ჩვენი დამსახურებაა
საქმეში წარუმატებლობა-ბედის ბრალია



ეგრე ვართ ადამიანები მოწყობილი

მე მგონი როგორაა იცი?
შენ ხარ რიგითი თანამშრომელი, ამზადებ პროექტებს
სადღაც ზემოთ მოკალათებული მენეჯერი განიხილავს შენს ნამუშევარს და ან უფლებას მოგცემს პროექტი განახორციელო ან თავზე გადაგახევს
...
შენ კიდევ უნდა წერო და წერო პროექტები, არ გაჩერდე, სანამ რომელიმე მაინც არ მოეწონება...

მოკლედ, შენც და ისიც.
მარტო ვერაფერს გახდები

This post has been edited by pupi1989 on 24 Jan 2015, 00:50

რაც გონებიდან გულში გამიტარებია და გამითბია მერე მინანია. გონება მამაკაცია - ცივი და ჭკვიანი. გული დედაკაცია - თბილი და მაცდური.
ცივი გონებით ვაკეთებ აწი არჩევანს, რათა გავახარო ჩემში დედაკაცი.
მაგრამ ყოველთვის დაცურავს ჩვენს შორის გველი. ბედისწერა ქვია მაგას

ყველაფერი ერთი დიდი აბსურდია და ამ აბსურდულობაში უბრალოდ უნდა ეძებო ფორმა.
ისიც კარგია რომ არაფერი არსებობს და ყველაფერი ისეთია,როგორადაც ვაქცევთ ან ვხედავთ.
არ მიყვარს ფაქტებში კირკიტი, რადგან ისინი უბრალოდ ფაქტებია, სრულიად შემთხვევითი და არა ბედისწერა და განგება.
ან სულაც სისულელე, თუმცა სასიამოვნო სისულელე.