დაახლოვებით 500 სახელმწოფო კომპანია, რომელიც სერბეთის სახელმწიფოს ეკუთვნის - ყიდის ამ ქვეყნის მთავრობა უცხოელ ინვესტორებზე. თუმცა მყიდველი არსად ჩანს.
სერბეთი, როგორც იუგოსლავიის მემკვიდრე სახელმწიფოს გააჩნია საკმაოდ მსხვილი ტექნიკური და ეკონომიკური განათლების კადრები. საშუალო პროფესიული ტექნიკური სასწავლებლები მნიშვნელოვან ნაწილს შეადგენს განათლების სისტემაში. ტექნიკური უნივერსიტეტები რაოდენობით არ ჩამოუვარდება ჰუმანიტარული საგნების შესწავლას.
გასული საუკუნის დასაწყისში განვლილი ომებით, დღეს სერბეთში რამოდენიმე მსხვილი ინვესტორი უკვე ამუშვებს ქარხნებს როგორიცა: საბურავების უმსხვილესი მწარმოებელი "მიტასი", ასევე გერმანული "სიმენსი" "ბოში" და ავტოკომპონენტების ქარხნები, რომლებიც ამარაგებენ მაგალითად რენოს და ბმვს --სხვა უამრავი. ასევე სოფლის მეურნეობას ექსპორტზე გააქვს პროდუქცია.
მიუხედავად ამ ბოლო წლების წარმატებების, სტაბილურობის და პოლიტიკურად პოზიტიური კლიმატისა, მაინც ძნელი აღმოჩნდა სერბეთის ხელისუფლებისათვის დოტაციაზე მქონე 500 საშუალო თუ მსხვილი სამრეწველო კომპანიების გასხვისება თუნდაც სიმბოლურ ფასად.
მიზეზია: ქარხნების სიძველე, თანამედროვე სპეციალობის და ეკომონისტების ნაკლებობა, სასამართლო სისტემის დამოკიდებულება ხელისულფებაზე - რაც ინვესტორებისათვის დიდი რისკია და ა.შ.
წყარო ჟურნალი ეკონომისტი:
http://archiv.ihned.cz/c1-63853630-srbsko-...rem-zatim-marne........
ძლიერი ადამიანი ცვლის თავის ბედს, სუსტს კი პირიქით. Konfucius.
ომი არის ყოვლად დაუშვებელი საშინელება მაგრამ კიდევ უფრო მეტი საშინელება არის მონობა. K. Chapek
თუ რუსმა გენერალმა შეგაქო, წადი და თავი ჩამოიხრჩვე.
· 
500 სახელმწიფო კომპანიას უშედეგოდ ყიდის სერბეთი მთავრობა, 100 ქარხანას აქ ვინ აგვიშენებს?
