onavaraრა გიხარია მერე? სატირალია ეგ ყველაფერი, ვისაც ამათი მარცხი უხაროდეს, თავისი ოხრად დარჩეს, მაგრამ რომ არაფრად ვარგიან არ უნდა უთხრა პირში, მტრები ხომ არ არიან რომ ზურგს უკან აგინო, მოყვარეს პირში უძრახეო.
სიხარულიტ კი ნაბდვილად არ მიხარია. პირიქით, ძალიან მწყინს. ეს უკან დახევა ჩვენზე და ჩვენს ახლობლებზე აისახება

ამდენი გაჭირვების ამბავი აღარ ჩადის. მე კი არ მიჭირს, მაგრამ ჩემი ოჯახის ყოფას დიდად ლხენას ვერ დავარქმევდი. გადასახადებსაც ვიხდით, კრედიტებსაც, არც გვშია და არც გვწყურია, არც მკურნალობა/ექიმ–წამალი გვაკლია. ამასობაში გადის ეს ცხოვრება და ძირითადად შრომაში და იმაზე თავს მტვრევაში, რომ მომავალში არსებობა შეძლო. მე მომავალზე ვწუხვარ, სხვებს კი დღეს როგორ გადარჩნენ, ამაზე ფიქრობენ. ასე, რომ საერთო ფონზე საწუწუნო არაფერი მაქვს.
მაგრამ, ერთხელ ვცხოვრობ და მეც, როგორც სხვებს კარგი ცხოვრება მინდა

მაგრამ სადაა....

მეტ–ნაკლებად ღირსეულ ცხოვრებაზეც მადლობა... უმეტესობისთვის ესეც სანატრელია
This post has been edited by LTB1948 on 15 Apr 2015, 17:30