პირველს ვუყურე. ეს უბრალოდ დაზეპირებული მოძრაობები და ნაბიჯები იყო. გათვლილი ქონდა წინასწარ რამდენი ნაბიჯი უნდა გადაედგა და რა მოძრაობები გაეკეთა...
ის ორი ადამიანიც პადსადნოი იყო რათქმაუჯნდა. მმართველობამაც იცოდა აიმის შესახებ. წამყვანვაც ისოდა წინასწარ რომ დაუდგებოდა.
მეორე კიდევ ხელების სისწრაფე იყო და ხელოვნური თითი ცერა თითზე..
მესამე კიდევ დადგმული შოუ. ჩემს ფეხებს გაიხსნი იმ ჟაკეტს თუ წესიერად არის შეკრული. პირველ წამზევე შეეძლო იმას იმის მოძრობა, მაგრამ იხვანცალა უბრალოდ და ბოლო წამამდე მიყვანა საქმე..
მეოთხე როჟა მკლავიანი ქურთუქით არი იყო იქ ტყოულა და არც ის მტრედები იყვნენ ისეთი სუსტები ტყუილა. მარტივი ამბავია...
მეხუთე ძაფსე მობმული ცხვირსახოცი რომელსაც ქაჩავენ და ა.შ. აღარ გავნაგრძავ. მეზარება..
ვერ მოინდომებ ისეთი რაღაცის გაგებას, რასაც ვერ გაიგებ.