თემასთან არაფერ შუაშია, პროსტა თვალში მომხვდა ვულკანიზანცი
კარგა ხანია მაწუხებს ეგ საკითხი
ანუ, ძალიან ბევრჯერ ვყოფილვარ სიტუაციაში სადაც ნებისმიერი ასაკის ორი მამრის გაცნობითი გამოლაპარაკება გრძელდება იმას იცნობ ამას იცნობ
### ურად დამღლელი დიალოგებით

( 14-15 წლის ბავშვებშიც მინახავს და 45 + კაცებშიც)
კაცებზე იმიტომ გავამახვილე რომ გოგოებში არ მინახავს ვინმეს ეთქვას შენადა ჩემი და, თემქელ ნინჩოს იცნობ? ალბათ არ არის მაგათში
ხო რა მინდოდა, აი ძაან დამღლელი და უაზრობაა
ამას წინათ შევესწარი აუზის გასახდელში ეგეთ დიალოგს (13-16 წლის ხალხი)
- N სკოლელ ნიკუშას იცნობ?
- რავი, რომელი კლასელია?
- რიჟაა და ფეხბურთზე დადის
- ცოტა დაბალი ხო არაა? (აქ უკვე მომეკითხა

, ანუ გარტყმაში რო არაა მარა არ უნდა "პალასა" დააგდოს )
- ჩემი სიმაღლეა რა (

, ანუ ესეც რო არ ეშვება და ტვინს ბოლომდე უ##ნავს)
თითქოს სიკვდილ-სიცოცხლის, არა უფრო მეტი, სულიერი გადარჩენის ერთადერთი გზაა იმ ვიღაცის ცნობა
ესეც როგორი იმედით ეკითხებოდა, რამდენი მოლოდინი ედგა თვალებში, რომ მთლად ### არ იყო ეს მეორე და ეცოდინებოდა ის ვიღაც ნიკუშა <3
რანაირი ფორმაა ურთიერთობის, კაი ვიღაცას ვიცნობ, მერე?
ან არ ვიცნობ და ### ზე მკიდია ეგ ნიკუშა ვინაა
რა მნიშვნელობა აქვს მაგას ჩვენ ურთიერთობაში?
ა, თუ რახან ვიცნობ ესეგი ღირს გაგრძელდეს დიალოგი და თუ არ ვიცნობ ### ვარ?
კაი რამე საერთო გამონახო ადამიანთან, რომ დაუახლოვდე მესმის
საერთო წიგნი გიყვარდეთ, მუსიკა გაინტერესებდეთ, საფეხბურთო გუნდს გულშემატკივრობდეთ ან სხვა რამე
მეც ბევრჯერ ვყოფილვარ ეგეთ სიტუაციაში
სამწუხაროდ მომიწია მეც 20 წუთი დაბნეული სახით, "ა მოიცა მგონი ვიხსენებ კი კი, ვიცნობ შორიდან
უფრო სწორად ვიცი ვინც არის" დგომა, ფაქტიურად ონანიზმის ერთ-ერთი სახეობაა
ძაან ### ობაა მოკლედ
საერთო საძმაკაცო წრის გამოძებნა თუ გინდა, ჯერ გაიცანით როგორი პიროვნებაა, თუ მოგეწონებათ საძმაკაცოც გამოჩნდება მერე, არ გაიქცევა არსად
ნაცნობობის გაბმა მაგ ### დიალოგით კიდე რავი, მე ეგრე როდამიწყოს ვიღაცამ გაცნობა, ნახუიზე გავუშვებ