პატარა ბაჭია მყავდა. თეთრი თეთრი წითელთვლება ძალიან საყვარელი
მაგრამ რომ დაზამთრდა და თოვლმა ჩამოყარა
საშოვრიდან ჩემები ხელცარიელები დაბრუნდნენ. ქარიანი ამინდი იყო,ყველას გვშიოდა ოჯახში ,ერთმანეთს ვაკვირდებოდით
სუსტად რომელიმე ჩვენგანი ხომ არ იყო რომ დავსეოდით და ცოცხლად შეგვეჭამნა
არ შიოდა მხოლოდ ბაჭიას, რომელიც გალიაში იჯდა და წინა თვის (ჩვენთვის) გადამალულ ნახევარ სტაფილოს კვნეტდა
ეს რომ ჩემებმა დაინახეს თუ როგორ ილუკმებოდა ბაჭია ვერ მოითმინეს,ეცნენ გალიას გამოიყვანეს და სანამ თავს მოაჭრიდნენ
ჯერ ცულის უკანა მხარე ურტყეს თავში გასათიშად, შემდეგ შეშის ნაჭერი, ხროტინი რომ არ შეწყვიტა ბაჭიამ ამის მერე ,20' იანი ბლოკი დაარტყეს ....
ამის მერეე დაჭრეს რამდენიმე ნაჭრად და თან გაჰკიოდნენ უკანა ნაჭერი არა ჩემიას,არა ჩემიას,
მიუხედავად 2 თვის უჭმელობისა პირი ვერ დავადე
რამ გამახსენა ეხლა ის სააწყალი ბაჭია და ეს საყვარელი ისტორია
This post has been edited by allteza_allteza on 8 May 2015, 03:08 
პატარა ბაჭია, მყავდა
