კლასიკების სხვადასხვანაირ განმარტებებს შეიძლება წავაწყდეთ. ზოგიერთ შემთხვევაში კლასიკებს ფართოდ განმარტავენ მხოლოდ ჯდომის პოზიციით და მოტოს, რომელზე ბაიკერი სწორი კუთხით ზის კლასიკების კატეგორიას მიაკუთვნებენ.
ამ შემთხვევაში მე ვგულისხმობ კლასიკებს ისტორიული დიზანით, ყოვეგვარი სტრიტფაითერის, ჰიპერმოტარდის, სუპერმოტოს და ედვენჩას შტრიხების გარეშე. შეიძლება ამ კლასიკებს ბრიტ პოპიც ვუწოდოთ, ყველაზე კარგად ბრიტანელები ამუშავებენ კლასიკური დიზაინის თემას თავის მოტოებში. ვის თუ არა ბრიტანელებს შეუძლიათ ძველი და თითქოს ყავლგასული მოგაწოდონ სექსუალურად. ეს კლასი არ კარგავს აქტუალობას და სულ უფრო გამოკვეთილად იზიდავს ე.წ. ინტელექტუალური ბაიკერების კასტას. ამას ხელს უწყობს ტრიუმფის თვალწარმტაცი მოდელები.
ესეც ბონევილი
ეს კიდე ტრუქსტონი, კაფერეისერის ელემენტებით
triumph სკრამბლერი ცოტა მეტი ხალისისთვის
იაპონელებიც აკეთებენ იგივეს, თუმცა როგორც წესი უღიმღამოდ
ის რაც ბრიტანელებს გამოდით მაგრად, იაპონელებმა შეიძლება გააკეთონ კარგად
კარგი კლასიკი Honda CB1100
რაც შეეხება იამაჰას, აქ არაფერია ზედემტი და არაფერი ნაკლები, იამაჰას დიზანი თუ YBR სერიაზე არ მიდგა საქმე ყოველთვის გამორჩეულია
კლასიკები, Innovation Rules the world, but..., History rules emotions
