ეს არის საოცარი წინადადება. თუ ცაეძინა, ცხადია რწევა შეწყდება. აბა., დაძინებულს ვინღა ურწევს.
თუმცა, ტექსტს თუ დავუკვირდებით, ზოგადად რწევა არაა დაგმობილი

, არამედ, დასაძინებლად რწევას ნუ გამოიყენებთო.
მე ჩემს ანჩხლს, ხან ხელში ვიყვან თუ გაჭირვეულდა, ხან ტაკუნაზე მსუბუქად ვარტყავ (ცხადია არა გალახვის მიზნით), ხან საწოლს ვარწევ. მსუბუქი რწევის ფუნქცია აქვს, არ ანჯღრევს, მაგრამ, ამა თუ ფეხები გააჭიჭინააა : )))
ასეთ სტატიებს რომ ვკიტხულობ ერთი ცნობილი ადამიანზე ტავს გადამხდარი ისტორია მახსენდება. რომელიღაც ცნობილი კომპოზიტორი (მე ასე მახსოვს) მაღზიაში შევიდა, სადაც ურჩევდნენ თოჯინას საყიდლად. გამყიდველი ეუბნება, ნახეთ, ზუსტად ბავშვივითაა, გადააწვენ ხელზე და თვალებს ხუჭავსო. კომპოზიტორი პასუხოსბ, როგორ გეტყობათ რომ ბავშვი არასოდეს დაგიზინებიათო : )) ზუსტად ეს აზრი მიჩნდება როცა მსგავს სტატიებს ვკითხულობ ხოლმე : ) ნჯღრევა და ჰაერში ატყორცნა ცხადია არააა სწორი, მაგრამ, ბავშვს ხსან დარწევა რომ უნდა და ხან ხელში აყვანა, რამე ახალია?
* * *
Mohikanცოლი შენი ვითარცა ვენახი მსხმოი კიდეთა სახლისა შენისათა. შვილნი შენნი ვითარცა ახალნერგნი ზეთისხილისანი, გარემოის ტაბლისა შენისა...
იმედითა შენითა...
გავაბითურეთ სამშობლო მართლაც სამოთხის სადარი, სხვა საქართველო კი არა, თვით საქართველო სად არის...