მაშ ასე ჩემი საყვარელი მწერალი
ფრედერიკ ბეგბედერიპირველ წელს ამბობენ: "თუ წახვალ, თავს მოვიკლავ"
მეორე წელს: "თუ წახვალ, გამიჭირდება, მაგრამ შევეგუები"
მესამე წელს: "თუ წახვალ, ამას შამპანიურით ავღნიშნავ"
მე მიყვარდა და მე ვუყვარდი, მაგრამ ეს ორი მცნება არასდროს ემთხვეოდა.
ჩემი პრობლემა იმაშია, რომ შენ ხარ მისი გადაწყვეტა
XX საუკუნეში სიყვარული - ტელეფონია, რომელიც აღარ რეკავს
სიკვდილი ერთადერთი პაემანია, რომელიც თქვენს ორგანაიზერში წინასწარ ვერ ჩაიწერება.
ცხოვრება ასე მიდის: იბადებით, კვდებით, შუაში კი მუცელი გტკივათ. ცხოვრება
– ეს არის მუდმივი მუცლის ტკივილი. 15 წლისას იმიტომ გტკივათ, რომ შეყვარებული
ხართ; 25–ისას იმიტომ , რომ მომავალი გაშინებთ; 35 წლისას იმიტომ , რომ ბევს მუშაობთ;
55 წლისას იმიტომ, რომ შეყვარებული აღარ ხართ; 65 წლისას იმიტომ, რომ წარსულის
მოგონებები გტანჯავთ. 75 წლისას კი იმიტომ, რომ კიბო გაქვთ, თან მეტასტაზებით.
ინტერვალებში კი მხოლოდ ემორჩილებით.....
ატომ გვჭირდება ყველას სილამაზე? იმიტომ რომ სამყარო ძალიან მახინჯია, ჩვენ გვინდა გავხდეთ ლამაზები და სამყაროც ლამაზი გავხადოთ.
მარტოობა გაიძულებს დაფიქრდე. ის გაძელვს ზედმეტად ბევრ დროს ფიქრისთვის. და რაც უფრო მეტს ფიქრობ, მით უფრო ჭკვიანი და ამავე დროს მოწყენილი ხდები.
„ყველაფერი იყიდება: სიყვარული, ხელოვნება, თქვენ, მე.“
ადამიანიც ისეთივე პროდუქტია, როგორც სხვა დანარჩენი. მასაც გააჩნია ვარგისიანობის განსაზღვრული ვადა.“
ჩემი ციტატები„ჩვენ ყველანი მეძავეები ვართ.
ვიბადებით ვცხოვრობთ ვკვდებით ამ სამი რამის გარდა არაფერი არ არსებობს, ყველაფერი ილუზიაა
This post has been edited by The_Renaissance on 8 Jul 2015, 02:38