თაგვებმა დასვეს ხელმწიფე, სახელად კეისარია,
წავიდნენ, ცოლი მაჰგვარეს, მზეთუნახავი ქალია;
შვიდ დღე-ღამეს ქნეს ქორწილი, აწვიეს მთა და ბარია,
სამოცი დაკლეს ფურბერწი, სხვა უთვალავი ცხვარია.
გარს შამაავლეს მოთხრილი, ზედ შამაუგდეს წყალია.
ამდენი ღვინო დახარჯეს, რამდენიც ალაზანია.
მთაზე გამოჩნდა ნაწევი, გადმააბნელა მთანია.
ციცის დაჭერას ფიქრობენ, მძიმე შაყარეს ჯარია.
ციცას მიუხდნენ კარზედა: "ციცავ გაგვიღე კარია!"
ციცა ციხეში შევიდა, წალდით დაკეტა კარია!
"ციცავ, ციხეში რად შახველ, თუ გულ არ გედვა ხდალია?!"
ციცამ კარ არა გაუღო, "კვირა-შაბათის ძალია!".
ორშაბათ დილა გათენდეს, თუ გული მიძე ხდალია!."
ორშაბათ დილა გათენდა, ციცამ გალესა ხმალია;
ყელს ლარი გადაიკიდა, ბროლით ნაჭედი ფარია;
თაგვებში გამეერია, დიდ დადგა ცოდვა-ბრალია!
ზოგმა გატეხა ხანჯარი, ზოგმა ფრანგული ხმალია.
გაწყვიტა დიაც-ყმაწვილი, ცამდი ააგო მკვდარია.
თაგვებს მაუკლა ხელმწიფე, გააგდებინა თავია!. .
* * *
შაყრილან თაგვთა უფროსნი, დიდი ქნეს არჩევანია.
არჩიეს, გამაარჩიეს ლაფორჩქინ მუხლად მალია!
ევალნენ ლაფორჩქინასა: "ისპაანს გაგვეგზავნია!
იქ უკვდავების წყარუა, ის წყალი მოგვიტანია!".
"მე ისპაანსა ვერ წავალ, სიცხია, ბობოქარია;
მაშინის წაგივიდოდით, რო იყოს ლოპო-წყალია".
შავიდა ლაფორჩქინაი, თან შაიყოლა რქანია,
გამაგრდა თავის ციხეში, წელთით დაკეტა კარია.
"სახელზე არ შამამიცვივდეთ, არ დამიქციოთ ბანია!"
შაცვივდნენ თაგვის შვილები, თავს დააქციეს ბანია.
ტანზე მურასა ჩააცვეს; ტილოთ შაუკრეს თავია,
ისეთი კუბო შაუკრეს, სუ თეთრი სპილოს ძვალია,
წაიღეს და იქ დამარხეს, სადაც იმათი მკვდარია!
ნადირობა ბინებზე კი არა, ჭვავის ყანაში მორბენალ ბალღებზე მიდის.
Et facta est lux!
無名天地之始,
有名萬物之母。
https://bilingua.ge/