მოიცა როგორ იყო ეგ?
როცა ქვეყანა "ომშია" - მთავრობის კრიტიკა და მეტიც, გადაყენების მოთხოვნა ვის გაუგია?
ეს ხომ ქვეყნის ღალატია?
გადაიღეთ მაგალითი ისრაელისგან, "ერი და ბერი" ერთად დგას - საშინელი საფრთხის წინაშე.
ეს იყო სტანდარტული ფრაზები "ნეიტრალების" და "მიშისტი არ ვარ, მაგრამ" ტიპებისგან

წლების განმავლობაში (2008 იდან ძირითადად)
------------------------------------------------------------------------------------
იმ სიტუაციაში, როდესაც ისრაელის ელჩს თურქეთში, აძევებენ ქვეყნიდან და ისრაელი კარგავს ერთადერთ მოკავშირს მუსლიმურ სამყაროში.
იმ დროს როდესაც ეს შავტრაკა იმპოტენტი თეთრ სახლში, სულ უფრო და უფრო "უჭერს მარწუხებს" და ითხოვს დათმობებს,
როცა მუსულმანური სამყარო ისედაც "ომშია" იზრაელთან და ეს ომუ სულ უფორ ფრაგმენტირებული, ტეორორისტული და ჩათლახურია.
რა ხდება ამ სამაგალითო ქვეყანაში? სამაგალითო ქვეყანაში, ქართველი მიშისტ-ნაციონალისტ-მამულიშვილებისთვის რა თქმა უნდა

ქვეყანაში, რომელშიც 7 მილიონი ადამიანი ცხოვრობს - 450 000 პროტესტანტი ითხოვს ბიბი ნეთანიაჰუს გადადგომას.
თუ ივლისში სოციალურ სამართლიანობას ითხოვდნენ - ახლა ნეთანიაჰუს გადადგომაა დღის წესრიგში.
ყანყალებს კაბინეტი და თუ მილიონს გადააჭარბა მომიტინგეთა რაოდენობამ - ვადამდელი არჩევნები შეიძლება დაინიშნოს.
-------------------------------------------------------------------------------------------
ჰოდა რა ხდება ახლა?
იმის შეგრძნება, რომ გარშემო მრავალრცხოვანი მტერია - არანაირად არ ნიშნავს ახალგაზრდა ებრაელი სტუდენტებისთვის, თავის დახრას და შეგუებას.
მიუხედავად იმისა, რომ მათზე უკეთესად აქ (საქართველოს და ფორუმის ახალგაზრდობას ვგულისხმობ მასობრივად და არა ერთეულებს) არავინ იცის არც სამშობლოს და არც (მისთვის) სიცოცხლის და სიკვდილის ფასი. 3 წელი არმიაში, ცივი ომის ზოლში , ბლოკპოსტებზე და გაწმენდებზე, როცა ნებისმიერ წვერიან-ჩალმიანი მუსულმანი შეიძლება იყოს თვითმკვლელ-ბომბერი (და იქ მამიკოები "თეთრ ბილეთებს" არ უკეთებე შვილიკოებს).
ეს ხელს არ უშლის მათ, გამოვიდნენ ქუჩაში და შეარყიონ კაბინეტებში მოკალათებული ჩინუშები.
ვოტა ტაკ ვოტ, გოსპოდა.
This post has been edited by Codex on 4 Sep 2011, 15:55