სიტყვის თავისუფლება არ იქნება!, სანამ...

სანამ არ იქნება დაცული საკუთრების უფლება, თვალთმქაცობაა სიტყვის თავისუფლებაზე საუბარი.

-სანამ პრავდება ყაჩაღურად წილების გადაფორმება იუსტიციის მინისტრისა და სხვა ჩინოვნიკების კაბინეტებში და სახელმწიფო რეკეტიორები შერიცხულნი არიან პოლიტიკურ დევნილებად;
-სანამ შეგიძლია ქონება წაართვა პატარკაციშვილს და აჩუქო არველაძეს პარტიის წინაშე დამსახურებებისათვის;
-სანამ რუსთავი ორს წაართმევ დამფუძნებლებს და შენს სანდო კაცს გადაუფორმებ, მერე იმასაც წაართმევ, მერე იმასაც და მერე იმასაც... და ისე გადამალავ ოფშორებში, თავადაც გიჭირს გაიხსენო, რომ კომპანიას
ჰყავს მეწილეები;
-სანამ ერთი ტელევიზიის ანგარიშს დააყადაღებ 1 ლარის დავალიანების გამო, ხოლო სხვა ტელევიზიებს
მილიონობით ლარის კორპორატიულ საშემოსავლო გადასახედებს აპატიებ ბიუჯეტის ხარჯზე;
- სანამ არსებობს რუსთავი-2 და ნაცები - ისეთები, როგორც დღეს არიან (მაგათ რა შეცლის);
- სანამ ოპოზიციური აზრისთვის ბიზნესმენებსა და საჯარო სექტორში დასაქმებულებს ატერორებ;
-სანამ რუსთავი-2-ის გაზულუქებული და ტრაკგასიებული მენეჯერები, წამყვანები და მათი ნაკვები კონფორმისტების სტაფი შეძლებენ მოსახლეობის დარწმუნებას, რომ თავის საკუთარ კომფორტს კი არ იცავენ, არამედ - სიტყვის თავისუფლებას;

მანამ არ იქნება სიტყვის თავისუფლება

საკუთრებაზე უფლების მნიშვნელობა აღემატება სიტყვის თავისუფლების უფლებას და უფრო მეტიც, მისი საფუძველია.
მონა, უქონელი და დაქირავებული ვერ იქნება თავისუფალი, ვერც სიტყვით და ვერც საქმით.

This post has been edited by crocodile on 19 Oct 2015, 22:46

არ ვიცი ხვდებიან ამას თუ არა, მაგრამ დღეს, რუსთავი-2-ის მხარდამჭერები, უფრო სწორად ისინი, ვინც საერთოდ ეწინააღმდეგებიან ყოფილი მეწილეების სარჩელის განხილვას და და აპრიორი ამტკიცებენ, რომ
ეს სარჩელი უსაფუძვლოა და არის თავისუფალი სიტყვის წინააღმდეგ ბრძოლა, არიან საკუთრების უფლების
დაცვის მოწინააღმდეგენი

სიტყვის თავისუფლება მნიშვნელოვანია, მაგრამ კიდევ უფრო მნიშვნელოვანია საკუთრების უფლება.
რუსთავი-2 და მათი მომხრეები, სიტყვის თავისუფლების დაცვის საბაბით, გამოდიან საკუთრების უფლების დაცვის წინააღმდეგ. ეს მომენტი ამ დავაში არც თუ ისე გამოკვეთილია.
ვისაც სიტყვის თავისუფლება და დემოკრატია აინტერესებს, ის სასამართლოსთან რუსთავი-2-ის მხარდასაჭერად კი არ უნდა მივიდეს, არამედ იმისათვის, რომ მოითხოვოს სამართლის დადგენა (ეს ორი სხვადასხვა რამეა), მოითხოვოს იმის გარკვევა, სინამდვილეში მართლა დაირღვა თუ არა საკუთრების უფლება.
განა არ არსებობს ასეთი ეჭვის ლეგიტიმური საფუძველი? არსებობს, არსებობს, მოგვწონს თუ არ მოგვწონს.
ძალიან ბევრ "ცნობილ სახეს" ავიწყდება ეს გარემოება, სამწუხაროდ. იმის ნაცვლად, რომ ითხოვდნენ
სასამართლოს გამჭირვალობას, საერთაშორისო ექსპერტების ჩართულობას და ყველა იმ ღონისძიების
გატარებას, რაც უზრუნველყოფდა სამართლიანი გადაწყვეტილების გამოტანას, საუბრობენ მხოლოდ სიტყვის თავისუფლებაზე. ეს ან თვალთმაქცობაა ან საქმეში გაურკვევლობა.

წყალმა წაიღოს სიტყვის თავისუფლება, თუ არ არის დაცული საკუთრების უფლება.
თუმცა, ამ უკანასკნელ შემთხვევაში (როცა საკუთრების უფლება არაა დაცული), წყალიც ვერაფერს წაიღებს - არ არსებობს არავითარი სიტყვის თავისუფლება, ეს თვალთმაქცობაა და თვალში ნაცრის შეყრა.


დაველოდოთ სასამართლოს გადაწყვეტილებას.
თუ სასამართლოს გადაწყვეტილება იქნება ისეთი, რომ რუსთავი-2 მას არ დაემორჩილება და წამოიწყებს დაპირებულ და დაანონსებულ ავანტიურას, აქ ორი ვარიანტია:
- თუ რუსთავი-2 -ს ეს არ გაუვიდა და წილები გადანაწილდა - დარწმუნებით ვერ ვიტყვი, იქნება თუ არა ეს უკეთესი სიტყვის თავისუფლებისათვის. შანსები არის და დრო გვიჩვენებს,
მაგრამ
- თუ გაუვიდა, მაშინ ცალსახად და დადასტურებულად, მთელი 100 პროცენტი დარწმუნებით შემიძლია ვთქვა, რომ ეს არ იქნება სიტყვის თავისუფლების გამარჯვება, ეს იქნება თვალთმაქცობის გაგრძელება, ამჯერად ზეიმით და ფეიერვერკებით.

This post has been edited by crocodile on 21 Oct 2015, 19:54