ორიოდ კვირის უკან "საერთო გაზეთში" გამოქვეყნდა ირინე გოგოსაშვილის სტატია "წმიდა მიხეილის მოწმეები", რომელშიც ავტორი სამართლიანად უწოდებს ნაცმოძს ტოტალიტარულ სექტას და ამას ასაბუთებს დასავლური ინსტიტუტების მიერ ტოტალიტარული სექტების იდენტიფიცირებისთვის სპეციალურად შემუშავებულ ტესტზე დაყრდნობით.
სამწუხაროდ, ქალბატონი ირინეს ინტერესს მიღმა დარჩა ყველა სხვა პარტია, რადგანაც ნაცების ჯავრი აქვს ამოსაყრელი და მთელი სტატია მათ მოთხრაზეა, რაც არც თუ ურიგოდ გამოუვიდა, ცოტათი რომ არ გადაემლაშებინა იქ, სადაც საკუთარ ღვაწლზე ანამიოკებს... მაგრამ ეს მისი საქმეა და არც მაინტერესებს, ხოლო რამდენად ექვემდებარებიან სექტის განსაზღვრებას ჩვენი მშობლიური პარტიები - ეს ჩემთვის ნამდვილად საინტერესო აღმოჩნდა...
მოვიყვან ნაწყვეტს ამ მბულიდან:
http://tb24.ge/index.php/sazogadoeba/item/...მეები1. ჯგუფის წევრები მორჩილად ემსახურებიან ლიდერებს და მის სიტყვებსა და ქმედებებს ეჭვქვეშ არ აყენებენ;
2. ისინი მიიჩნევენ, რომ მათ ჯგუფს და ლიდერს აქვთ განსაკუთრებული სტატუსი, რომელიც სხვებისგან გამოყოფს და მათზე მაღლა აყენებს;
3. ჯგუფის წევრები საკუთარ თავს ჭეშმარიტებას ნაზიარები ელიტის წარმომადგენლებად თვლიან (ისინი ყველა სფეროს აკონტროლებენ, რეკლამირებას უკეთებენ თავიანთ „მეცნიერებს“, „ექსპერტებს“, „მუსიკოსებს“, „მსახიობებს“ და ა.შ.), დანარჩენებს კი შემცდარ ბრბოს, რომელიც ჯიუტად ეწინააღმდეგება იმას, რომ ჯგუფის წევრებმა გადაარჩინონ (იხსნან);
4. ჯგუფის ლიდერი არავითარ შემთხვევაში არ განიხილება როგორც წარუმატებლობის პირველწყარო;
5. პრობლემების მიზეზად არასაკმარისი რწმენა და საზოგადოების ზოგადი „სიბნელე“ განიხილება;
6. ლიდერს, ზებუნებრივი ძალების რჩეულად მიიჩნევენ (ჩვენს რეალობაში და პოლიტიკურ მითოლოგიაში ამ როლს აშშ-ს ხელისუფლება და აბსტრაქტული „დასავლეთი“ ასრულებს);
7. შიდა დისციპლინა ჯგუფის წევრების კონტაქტები გარესამყაროსთან მკაცრად კონტროლდება, მუშაობს თვალთვალის და დასმენის მანქანა, მიზანმიმართულად ინერგება აზრი, რომ ლიდერმა — ყველაფერი იცის;
8. ახალი წევრების მოზიდვისა და ძველების შენარჩუნებისთვის გამოიყენება ფსიქოლოგიური ზემოქმედების სპეციალური ტექნოლოგიები (ის, რასაც პროპაგანდასთან მიმართებაში „ტვინის
გამორეცხვას“ უწოდებენ) და დამორჩილების სხვა საშუალებები;
9. ჯგუფის წევრები გამუდმებით ცდილობენ გაამარტივონ სამყაროს სურათი და ურთულესი პრობლემები მარტივი სქემების ფარგლებში მოაქციონ;
10. ჯგუფის წევრებს ახასიათებთ მუდმივი მიზანმიმართული სწრაფვა შემოსავლის ნებისმიერი წყარო-ჯგუფის (და ამავე დროს, პირად) ინტერესებს დაუქვემდებარონ;
11. განდგომილები განიხილებიან, როგორც დამნაშავეები (ცოდვილები), რომელთა დასჯა ჯგუფის ნებისმიერი წევრის „წმინდა მოვალეობაა“;
12. ჯგუფის წევრები რეგულარულად, ხშირ შემთხვევაში სრულიად უადგილოდ იმეორებენ მოკლე, იოლად დასამახსოვრებელ ტექსტებს, ერთგვარ მანტრებს, რომელიც მედიტაციის საშუალებას წარმოადგენს და იმავდროულად სიხარულსაც ანიჭებთ (მაგ., „მიშა მაგარია“ და ა.შ.). განხილულ შემთხვევაში, ყურადღება ალბათ იმაზეც უნდა გამახვილდეს, რომ არსებობს სიძულვილის მობილიზაციაზე ორიენტირებული ფორმულებიც, მაგალითად, „ჰაკიმ-ფაშა“, „რუსეთი, რუსეთი, რუსეთი“, „პუტინ ხუილო“, „პუტინის ოლიგარქი“ და სხვ.);
13. ლიდერის ბრძანება ჯგუფის წევრებისათვის კანონზე და ნებისმიერ სხვა შემზღუდავ ნორმაზე მაღლა დგას.
სავარაუდოდ, ზოგიერთი თქვენგანი საკუთარ თავში დაინახავს სექტანტს და მაგრადაც ამძღნერდება, მაგრამ რა ვუყოთ?
ქვეყნის წინაშე სერიოზული პრობლემა დგას და ამ პრობლემას თვალი კი არ უნდა მოვუხუჭოთ, არამედ თავისი სახელი უნდა დავარქვათ, თორემ ვერასოდეს დავაღწევთ თავს წრეზე სიარულს...
სექტოკრატიული სახელმწიფო?, ხანდახან დაფიქრებაც სასარგებლოა!
