შეგძნება - კდემამოსილებისა

ვფიქრობდი რო კარგი ადამიანი ვარ და სხვათაგან გამოვირჩევი ჩემი განსაკუთრებული კარგობით.

ნურასუკაცრავად

და რო შემასწავლა ეს ცხოვრებამ ეს ბოლო რამდენიმე თვეა ძაან გული დამწყდა

სადხა ვარ მე, სადაა ის შინაგანი დიდსულოვნება და კეთილშობილება

სადააა საააააააააააააააააააად

და ყველა ერთი ნაგავია კაროჩე, იშვიათად რომ 100 დან ერთი ანგელოზობდეს, მარა მე და ნაგავს რა ხელი გვაქ





აუ რა ვქნა

არ გაგიკვირდეს ნაგავ პლანეტაზე ვცხოვრობთ
ჯერ ის ერთი ანგელოზი იპოვნე და მერე საერთოსაც გამონახავთ

ვფიქრობდი რო კარგი ადამიანი ვარ და სხვათაგან გამოვირჩევი ჩემი განსაკუთრებული კარგობით. რაღაც არამგონია კარგი ადამიანები ასე ფიქრობდენენ თავის თავზე "ბიჯოოო რაგარგი ვარ დიდსულოვანი და კეთილიიიი" ჰო რავიცი აბა ეს ჩემიაზრია

syus
გაორება გაქ ბატცი?

არ არსებობს ცუდი ადამიანი

სილამაზეშიი სიმახინჯეს ბილწი სულის ხალხი ხედავს, ჯერ სულიერად წმინდაა უნდა იყო რომ ვარსკვლავების სილამაზე გატყვევებდეს და ათასი მაღალი მთიანი ადგილები, როცა ხარ სადმე ხევსურეთში მაგარ მთიან ადგილებში და უყურებ როგორი სილამაზეა შენ წინ, შინაგანად უნდა დუღდეე , სისხლი და გრძნობები უნდა გიდუღდეს და ცხოვრებაზე გაფიქრებდეს !

This post has been edited by chicharito12 on 6 Dec 2015, 16:12

კი ნაგავ ცხოვრებაზე.

ხო ყველაზე მეტად ეგ ტეხავს-საკუთარ თავში რომ აღმოაჩენ მანკიერებებს.
თურმე მეც ესეთი ვარ,,აქამდე ისეთი მეგონა თავი)))
ასეა ცხოვრებააა,ეგუები ყველაფერს.

ბრად შენი არ ვიცი, მაგრამ მე სანაგვეში არ ვცხოვრობ, კი არის მინუსები მაგრამ ყველაფერ ნეგატივშიც კი მოიძებნება რაღაც პოზიტივი, შენც ეცადე ეს პოზიტივი დაინახო.. მე ცხოვრებას ვერ გასწავლი ისევე როგორც შენ მე ასე რომ უბრალოდ მეტად დაუკვირდი გარემოს და რაც მოგწონს იმაზე უფრო გაამახვილე ყურადღება