სიზარმაცე

რომ დაფიქრდეს ადამიანი სიზარმაცე ყველაზე დიდი მტერია მისი. წარმოიდგინეთ გრამი სიზარმაცე რომ არ გქონდეთ ხომ ყველაფერს შეძლებთ რასაც მოინდომებთ ძალიან მარტივართ. მთებს გადადგავთ და ქვებს გახეთქავთ თუ სიზარმაცე არ გაწუხებთ.

ეს "დაავადება" შიდცივითაა, სულ უნდა ებრძოლო და ბოლომდე ვერ განკურნავთ, ასე რომ მაინტერესებს როგორ ვებრძოლოთ მას.

Capodecina


სტიმული გინდა რამე რომ აკეთო.

==================================

+
ეხლა რო ვფიქრობ დღეს რამდენი რამე შეიძლებოდა გამეკეთებინა და ყოველდღე იგივე მეკეთებინა ერთი 3 თვე რამდენად წინ ვიქნებოდი შედარება არ შეიძლება. მაგრამ ხუთი წუთი რაღაცას რო მივუბრუნდე საშინლად მეზარება

ქართლოსი

+
ადრე მე პირადად გიჟური სტმული მქონდა ხოლმე, პატარა ვიყავი და გულუბრყვილო და მაგიტო ალბათ, სამ თვეში ვისწავლე მთელი სკოლის მასალა ნულიდან ჩემით და უნივერსიტეტში ჩავაბარე უფასოზე. მაგრამ მერე რო იზრდები და ხედავ როგორ არი მოწყობილი ცხოვრება უფრო ნიჰილისტურად უყურებ ყველაფეს

This post has been edited by bigmaster on 19 Dec 2015, 23:55

Gატუტუცებამ იცის,უნდა შეცადო რომ კომფორტის ზონიდან გახვიდე და სულ შრომას მიეჩვიო..

+

აი მგონია რომ მსხვილი რკინის მილის ხელებით მოღუნვა უფრო ადვილია ვიდრე შენი თავის მართვა და ნებისყოფა.

რავი ამაზე რა საწინაღმდეგო რა ვთქვა როცა ეს ჩვევა ჩემშიცა და არასდროს მიფიქრიია მოვიშორო რადგან აზრი იმდენასდ აღარ აქვს, ვფიქრობ მაშინ უნდა გავბოროტდე რახან ამდენი ვიგულავე ის უკან უნდა გავანეიტრალო ამისთვის მაგრამ ნაწილობრივ ზარმაცი ხალხი ჯობია განათლებულებს, ზარმაცი იმას აკეთებს რაც უსწორდება ეს კი გონებას ანათებს და აზროვნებას ავითარებს ხოლო ბოღმა გონებას ბინდავს და აზროვნებას აჭირვებს, განათლების მიღება კიდე არაა გასახარებელი მე პირადად ბოღმით ვივსები ..

This post has been edited by chicharito12 on 20 Dec 2015, 00:05

bigmaster

თუ იცი რომ კარგ საქმეს აკეთებ უნდა იბრძოლო ბოლომდე.

შრომა, მეცადინეობა კმაყოფილებას გააჩენს კაცის გულში, ზარმაცობა კი – უკმაყოფილებას.