ვითომ-ვითომაა თქვენი ცხოვრება.
მექანიკური არსებები ხართ.
ვართ.
ბოლოს როდის მიიღეთ გადაწყვეტილება?
წარსული უფრო მნიშვნელოვანია თუ მომავალი?
სად გარბიხართ ყოველ წამს?
რას ეძებთ?
რელიგიაში ყოფთ თავს?
ვთპ.
თქვენი ცხოვრება ერთ წამადაც არ ღირს.
ძალიან მნიშვნელოვნები ხართ?

თქვენს გარეშე სამყარო არ იარსებებდა?!
მონებო, მშიერმუცელა მონებო.
რაც მეტს შეიძენთ მით მეტი სტატუსი გაქვთ?
თქვეენი დებილი დედა კი #####ან.
იმბეცილები ხართ. აბსოლუტური იმბეცილები.
იმდენად თავხედები ხართ რომ გგონიათ თუნდაც ოდნავი გავლენის მოხდენა ხელგეწიფებათ.
არარაობავ, ადამიანი უნდა გერქვას შენ!
ჰა-ჰა მიითვისო ვინმეს აზრი და თქვა: აი მესმის!
ჩემი ფეხები გესმის უბადრუკო!
ეხლა რა გვეშველება?
არაფერი

შანსი 0.5% ჰა-და-ჰა
ყველა მოკვდება იგივე მანქანად როგორიც ჩამოყალიბდა.
თქვენი ჯიში კი #####ან თქვენი.
თუ გინდა შანსი, ყოველი წამი მთელი არსებით უნდა შეიცნო
რაც თითქმის შეუძლებელია.
და ისევ ვრჩებით
უბადრუკები და საბრალონი.
სამარცხვინონი.
რამეთუ არ გახდე ადამიანი - ეს უდიდესი სირცხვილია.
This post has been edited by აჩრდილი on 2 Jan 2016, 08:20