ხშირად გაიგონებთ დედის შესახებ ემოციურ გამოთქმებს, რომ დედა ყველაფერია, სანამ დედა გყავს არ დაბერდები და მსგავსს.
ბევრი თვლის რომ თუ ისაუბრებ დედაზე მხოლოდ დადებითი და კარგი უნდა ტქვა , რომელმაც გაგზარდა, მაგრამ არიან ადამიანები, რაც არ უნდა გასაკვირი იყოს, რომ ასე არ ფიქრობენ და საერტოდაც არაფერს განსაკუთრებულს გრძნობენ და უკვირთ სხვების ასეტი გადაჭარბებული აღტაცება დედის მიმარტ. თუმცა ადამიანები ამაზე ხმამაღლა არ საუბრობენ, პირიქიტ, ტაბუც ადევს ამ საკითხს, მიტომ რომ სირცხვილია დედაზე რამე უარყოფითი ტქვა, უარყოფიტს ხშირად მიტოვებული ბავშვებიც არ ამბობენ არათუ დედის გაზრდილები, არადა ვიცი დედაზე ემოციები ყოველტვის დადებიტი არ არის და და თუ ამ კიტხვას გულწრფელად ვუპასუხებტ დავინახავტ რომ მსგავსი პრობლემა მართლა არსებობს და არც თუ ცოტა, არ არის აუცილებელი განავრცო და რამე პოსტი დადო, უბრალოდ იყავი გულწრფელი როცა კითხვას პასუხობ.
პ.ს. ამ თემის გახსნა ერთმა ამბავმა განაპირობა
იმ დღეს ჩემს ახლობლებს შორის შელაპარაკება მოხდა. ერთმა ტქვა რომ ვერ გაუგია დედის ხსნებაზე რატომ ტირიან და რატომ არიან ესეტ ემოციებში, მას არანაირ ემოცია არ აქვს დედის ხსნებაზე, უფრო მეტიც, არც ტუ კარგად ახსენდება დედა, რომლისგან სიყვარული მისივე ტქმიტ სულაც არ მიუღია და მისგან მხოლოდ ცემა ტყეპა ახსოვს.
არადა მას და მის ოჯახს მე კარგად ვიცნობ, სამაგალიტო ოჯახი ჰქონდათ მის მშობლებს. და ახლა დედისგან ცემა ტყეპა სხვასაც გვახსოვს ალაგ ალაგ
და საქარტველოში ეს იშვიატობას სულაც არ წარმოადგენს, მოგეხსენებატ.
მეორემ კი, რომელიც მარტლა ცემა- ტყეპაში, დედის მხრიდან ფსიქოლოგიურ ზეწოლაში გაიზარდა(ტავად შევსწრებიბარ დედამისი რა სიტყვებიტ ლანძღავდა ამ გოგოს და როგორ ამცირებდა სახალხოდ) ზუსტად მან თავი გაიგიჟაა, როგორ თუ დედაზე ამას ამბობო და ცხარე ცრემლი დაღვარა დედაზე აუგს ვინ იტყვისო, მოკლედ, ლამის ხელჩართული ბრძოლა გამარტეს ამ საკიტხის ირგვლივ.
პირადად ჩემტვის ორივეს კამატი გაუგებარი იყო, პირიქიტ უნდა ყოფილიყო ჩემის აზრიტ. თქვენ რას იტყვიტ?!
გასაგებია ხალხი ამაზე ხმამაღლა არ საუბრობს მარა ჩვენ უცხოები არ ვარტ ერტმანეთისთვის და კარგად ვიცნობტ ოჯახებიტ ბავშვობიდან და ახლა რა მაინტერესებს და რატომ გავხსენი ეს თემა, როგორც ხედავთ, ვისაც მარტლა პრობლემა უნდა ქონდეს დედასტნა მიმარტებაში ის დედას გადაჭარბებულად აღმერტებს და ბავშვივიტ ტირის დედის მოგონებაზე და იმ მეორეს რომელსაც დედა აქა იქ წა#####აპუნებდა, მისგან მოფერება არ მახსოვსო (ასე ამბობს) ის კი აუგად მოიხსენებს ...რა ხდება ვერ ვხვდები, ძალიან ემოციური და რთული თემაა ჩემის აზრტ და კარგი იქნება თუ ვისაუბრებტ
დედა და მასთან დაკავშირებული გრძნობები, დედა, რა არის ის ჩვენთვის
