ცნობიერების უკანასკნელი წამი იგივე "ათეისტის სამოთხე", სავარაუდოდ სიკვდილის შეგრძნება გაიშიფრა

მაქვს ასეტი ლოგიკური მოსაზრება და მაინტერესებს ნორმალური გამოხმაურება ამ თემაზე. ღადავის გარეშე, მესაუბრეთ არგუმენტებით.


ცნობილი ფაქტია, რომ ტვინი გულზე გვიან კვდება და კვდება ნელ-ნელა. არავინ არ იცის რას გრძნობს ადამიანი ტვინის უკანასკნელ წამს ან გნებავტ წამის მეათასედში. რომლის მერე ტვინი უკვე ვერაფერს ვერ გრძნობს და ვერ ხედავს.

მოკლედ ცნობიერების ბოლო წამს, როცა გამორთულია ტვინის უმეტესი ფუნქცია, ხედვის, გემოს, ყნოსვის, სმენის და შეგრძნების რჩება მეხსიერება რომელსაც ტვინი კიდევ ხედავს და რაღაცას ამ დროს მაინც შევიგრძნობთ და აი ტვინის სიცოცხლის ბოლო წამზე გვეუფლება ასეტი შეგრძნება რომ დრო გაჩერდა შევედით მარადისობაში. რადგან თუ რა მოხდება ამ ბოლო წამის მერე ამას ვერ გავიგებთ. ანუ ჩვენი ცნობიერება ვერ გამოვა ტვინიდან და ვერ დახედავს გარდაცვლილ სხეულს. მაგრამ წამის ეს მცირე მონაკვეთი საკმარისია იმისთვის რომ ვიგრძნოთ შევედით მარადისობაში. გნებავთ სინათლეს დავინახავთ გნებავტ ცხოვრების საუკეტესო მოგონებას გნებავტ შვილების სახეს ან რამე სასიამოვნოს მაგრამ იმას რასაც დავინახავთ ცნობიერების არსებობის ამ ბოლო წამზე გაგვიჩნდება შეგრძნება რომ ეს მარადიულია რასაც ვხედავთ. სინამდვილეში ილუზიაა, ტვინი გააჩერებს მუშაობას, ჩვენ გავიხრწნებით, მაგრამ ტვინის სიცოცხლის ბოლო წამი იქნება საკმარისი ჩვენთვის რომ დავრწმუნდეთ გადავედით მარადისობაში.

რა ხდება სიკვდილის შემდეგ

ინვ.ბანკერ

მაშინ უნდა ხდებოდეს მსგავსი რამ ნარკოზისას, გულის წასვლისას და ა.შ. ფაქტია, რომ მსგავსს ვერაფერს ვიხსენებთ მაგ მდგომარეობებიდან გამოსვლისას. თუ ასეთი რამ ხდება, ხდება მხოლოდ სიკვდილის/გათიშვის ზოგ შემთხვევაში, ყველაში არა.

სიმართლე ერთია, ჩვენ ყოველთვის ვერ ვაცნობიერებთ, რომ ეს ბოლო წამია "ამ ქვეყანაზე" (ტერმინი მაგარია, გეგონება სხვა ქვეყანაც იყოს კიდევ დანამდვილებით. :დდდ). ხანდახან ბუნდოვანი იმედი გვაქვს, რომ გვიშველიან, გადავრჩებით, მაგრამ სინამდვილეში შემდეგი რაც მოდის, არის სიკვდილი. ძალიან სამწუხარო ამბავია, მაგრამ ყველას როდი გვყოფნის ინტელექტი, რომ გავაცნობიეროთ მომენტის სიმძიმე.

This post has been edited by ლაბარნა on 17 Mar 2016, 11:27

ლაბარნა

ვერ გეტყვი, მაგრამ მაგ დროს ადამიანის ორგანოები ჩვეულებრივ მუშაობს და ტვინი არ არის ბოლო სტადიაში. აი კლინიკური სიკვდილიდან დაბრუნებულები ხშირად ყვებიან რომ ხედავენ სინათლეს და რასაც ისინი ყვებიან შესაძლოა იყოს უსასრულობის განცდასთან მიახლოებული მაგრამ არც კლინიკური სიკვდილია ის წერტილი რასაც ცნობიერების ბოლო წამი ეწოდება.