ვიტიაზი ვეფხვის ტყავში

უნდა ჩავუჯდე, აშოტიანცი



გავარტყი იმ ფაქტს, რომ ვაგნერს ვერ ვამუღამებ. იმ ფაქტსაც გავარტყი, რომ ტომ ვეიტსი არ მევასება. აი რუსთაველისგან (და უფრო ტექნიკურ სფეროებში - მათემატიკისგან) რომ ვერ ვიღებ ზე-სიამოვნებას , როგორც ბევრი შვება - სულ მიტყდებოდა და სულ მეგონა რომ საკმარის ძალისხმევას არ ვატანდი.

ვეფხისტყაოსნის წაკითხვის მეთოდები და რეკომენდაციები მაიტათ. რომ შემერგოს და მოიტანოს ბაკლოსანივით

###ზე დაიკიდე
2-3 წელში რაც წაიკითხე 90% დაგავიწყდება მაინც

Ar-Pharazôn

დაბოლილზე მისწორებდა მე კითხვა ერთი პერიოდი...

თან ხო იცი დაბოლილი ადამიანი?! ყველა დეტალს სხვანაერად აღიქვამ..
ყველა პერსონაჟის ქმედებაში ისეთ ფარულ მიზეზს ხედავ, რომ ფხიზელი ადამიანი ვერ დაინახავს მაგას...

რათქმაუნდა დიდი დრო დამჭირდა ერთი პატარა შემოქმედების წასაკითხად. 1 კვირა ვკითხულობდი ოთარაანთ ქვრივს... ყველა საღამოს ავდიოდი დაბოლილი და ვისწორებდი კაიფს წიგნის კითხვით...

ძაან ადრე იყო ახლა პლანსაც აღარ ვეწევი..
თან ისეთი რაღაც აღმოვაჩინე მაგ შემოქმედებაში, რომ არცერთ კრიტიკოსს არ აღმოუჩენია ჯერ.. არ ვიცი, იმიტომ აღმოვაჩინე, რომ დაბოლილი წავიკითხე, თუ იმიტომ აღმოვაჩინე, რომ უბრალოდ აღმოვაჩინე...