დანარჩენი გააგრძელთ სახლში კი არა და, აქ...
წელია მეოთხე– ახუიწელნი
ორმოიან ბილიკზე ვდგები.
ვაჩუქოთ ერთმენთს ღიმილი
არ გავახაროთ მტერი.
თქვენს გაცრუებულ იმედში ვიჭრები
ფანჯრებს ვუყურებ თხოვნით:
ვაჩუქოთ ერთმენთს პასტები
და მე მაჩუქეთ ხმები.
ყველას სიყვარულში გიტყდებით
რა ვქნა მჭირება მანდატი.
სახლია დასამთავრებელი
ვეღარც "ბიზნესით" ვძღები.
ვპოვოთ ერთმანეთი ცრუებმა
სიტყვა გამოვნახოთ თბილი
ლოცვით დავიჩოქოთ ხატებთან
და გადავიღოთ სელფი.
ავუნთოთ ერთმენთს სანთლები
ვიცქიროთ ჩვენ ვედრებით.
ვაჩუქოთ ერთმენთს პრემია
და დიდი შავი ჯიპი.
ო, ოთხო წელო! რა უცებ სრულდები
ო, გულო, რატომ ვერ ძღები.
ვერ გავძლებ უსკამ/კაბინეტოდ
სხვაგან სად ავწიო ფეხი...
ვაჩუქოთ ერთანეთს ბინები
და დავასაქმოთ მდღვნელი.
საქმეში ჩავრთოთ მინეტი
თან წავიკუზოთ კვნესით.
ხორხს მე ხრიალით ვიღადრავ
იმედია არ ვცდები.
ისევ ავივსებ კუჭ–ნაწლავს
მუქთა, ნოყიერ კვებით...
აბა თქვენ იცი მუშებო
გლეხებსაც ვეუბნები:
ამირჩიეთ და იცოდეთ
ლოზუნგს ბევრს კიდევ გეტყვით.
ვაჩუქოთ ერთმენთს ხმები და
სიცრუე შევქმნათ ზუსტი–
გავსტყორცნოთ მიკროფონები
საქმეში ჩავრთოთ მუშტი.
გინებაც არ დავიშუროთ,
თან მტერს დავუსებთ თვალებს.
ხალხი იფიქრებს რომ ასე
მათთვის ვაკეთებთ საქმეს.
//////
თუმც ერთი რამ მავიწყდება
და ეს მიკარგავს ხალისს
მგონი აღარვის არ სჯერა
ამ ჩვენი დაპირების.
არ ვიცი რა მეშველება
რომ შემიყენონ წყალი.
და თავი მიკრან ციხეში
ან ემიგრაციაში...
This post has been edited by kvacaraxa on 19 Apr 2016, 16:45 შევე@ი სათქმელად გაკეთებულსაც და გამკეთებელსაც...
''შემთხვევითობა არ არსებობს - ამ სამყაროში ყველაფერი ან გამოცდაა, ან სასჯელი, ან ჯილდო, ან გაფრთხილება''...
ეროვნულობოდან "პოლიტიკანობამდე"..., პოლიტიკური პოეზიის (ერთიანი!) თემა...
