და მართლაც რაოდენ დიდია არსობრივი განფენილობა საქორთველოისა ხორციელ მიწაზედ
თუ სამყაროს მისტიურ მიღმიერსეულ სხეულზედ.
ოო რა რიგ აღემატება მისი რაობა ყოველგვარ ამქვეყნიურ ამაოებათა,
მისი არსის ცეცხლოვანი გორგვალი ხომ ცად აჭრილა და თვით სამოთხის კედლებს ალამურება.
ჩვენი პატრიარქის და პატიოსან მღვდელ მონაზონთა ლოცვა კი ოქროს ქნარზედ დამღერებულ ხმოვანებასავით ეალერსება სამოთხის ბინადართ.
თვით ჯოჯოხეთიც კი შეშფოთებებას გამოთქვამს, ჩვენ გასაოცარ სოდომურ პოლიტ–კომპრომატულ ვირტ–შემოქმედებაზედ. ყმაწვილთა გაუპატიურება–წამებაზედ, ცოცხ–ეროტიულ შთაგონებრივ მოხმარებაზედ, სასმლად დანთმაზედ, ყოველთა გინებაზედ, საკუთარი დედების გინებაზედ, ცოლთა მონებად ექსპლუატაციაზედ, მათ დახოცვაზედ, უვიც–იმბეცილობაზედ, სამშობლოს პრემიაზედ გაყიდვაზედ, ორი გვამი უნდა მიუყვანეთ თანახმობაზედ, პოლიტ მოწინაღმდეგეთა მეუღლეთა ტაბურეტის ფეხით ღირსების აჰყრაზედ, ახალგაზდა ლიბერალ მებრძოლთა ნათესავთა დახოცვის მუქარით დაშინებაზედ, დაბურული შუშებიდან ეჭვის ქურდულ–ძველბიჭურ მზერაზედ რომელსაც უბნის მაყურებლობა 2003 –ში მიშამ არ აცადა.
მიყვარხართ იხარეთ იდღეგძელეთ ამინ
რამეთუ ესე თესლი კავკასიური არის ვითარცა განკითხვის საწმისი ყოველთა ხრწნილ ევროპეიდთა.
კაცსა კაცი იმად ქვია, დიაცისა ხმა წკნაოდეს,
ბალღისა ქვითინი ისმოდეს, ჭურში ღვინო ცქრიალობდეს.
წიგნი თაროზედ ლპებოდეს, ინტერნეტი პორნოობდეს,
ვახ მამულო რა ტკბილი ხარ, არ შედრკები არცა როდეს.
(ზვიად–ფრიად)
This post has been edited by syus on 15 Jun 2016, 04:06 
ვინ ვართ ქართველნი და რა მისია გვაკისრია?, არსი ქართველობისა
