ამ სოფელში, მთის რაჭველების გადმოცემით, ოდესღაც ფალოსის ქვის თუ ხის სვეტი ყოფილა აღმართული. საკულტო წმინდა ადგილად მიჩნეული ფალოსის ამ სვეტთან სალოცავად მიდიოდნენ უშვილო დედაკაცები, რომლებიც ღმერთს შვილიანობას და ოჯახის გამრავლებას შესთხოვნდენ. აქედან წარმომდგარა სოფლის სახელი „ყლეათა“.
ზოგიერთის მოსაზრებით ტოპონიმის ბოლოსართი — „ათა“ თურქული სიტყვაა და მამას ნიშნავს. თურქული გავლენით გვიან შემოსული ეს დანართი სიტყვა კი არ უკარგავს ტოპონიმს პირველ მნიშვნელობას, არამედ პირიქით, კიდევ უფრო მკვეთრად გამოსახავს სოფლის სახელის ფალოსურ წარმომავლობას, რაც ნათლად ცხადყოფს აგრეთვე, მამის, მამაკაცის როგორც შვილიერებისა და ოჯახის გამრავლების კულტის ფართოდ გავრცელებას ზემო რაჭისა და დვალ მთიელთა შორის.
საგულისხმოა, რომ მთის რაჭველ მამაკაცებს და დედაკაცებს ესირცხვებოდათ ხალხში დვალური სოფლის ###ათას სახელის პირდაპირი მნიშვნელობით წარმოთქმა, ამიტომ, როცა სოფლის ხსენება იყო საჭირო ამბობდნენ „გლახასოფელა“.
სხვა ენებში ასო „ყ“-ს არ არსებობის გამო სოფლის სახელწოდება სახეცვლილად წარმოითქმის და იწერება „კლიათას“ ან „გალიათას“ სახით.
©
https://ka.wikipedia.org/wiki/%E1%83%A7%E1%...%83%97%E1%83%90პ.ს. დვალეთი საქართველოს დაკარგული კუთხეა
This post has been edited by გასო on 19 Jun 2016, 14:03 
ყლეათა ნასოფლარი ისტორიული დვალეთის ტერიტორიაზე, .
