მეც არ ვიცი ახლა ბოლომდე რას ვიგულისხმებ
შეიძლება რაღაცას ვბოდიალობ
ჩემში რაღაც არეულობაა , უფრო სწორად ჩემს გონებაში . საზოგადოებაში ადგილს ვერ ვიმკვიდრებ . ახალ მეგობრებს ვერ ვიჩენ და ძველებსაც ნელნელა ვტოვებ იმის მიუხედავად რომ ძალიან კომუნიკაბულური , გახსნილი და პოზიტიური პიროვნება ვარ . მიყვარს ადამიანებში ყოფნა მაგრამ როცა ჩუმად არიან მაგალითად მეტროს ვაგონში . ცალკეულ ადამიანებთან შემიძლია საათობით ვისაუბრო მაგრამ როცა 4 - 5 ადამიანზე მეტია უკვე ვცდილობ გავიდე იმ წრიდან , მიყვარს ქუჩაში მარტო სეირნობა , ყურსასმენებში კოკაკოლით ხელში და შემიძლია ფეხით ნახევარი თბილისი გავიარო და ეს სიამოვნებას მანიჭებს <--- ეს 0.5% ჩემი რაღაც განცდების (შეიძლება წუხილი დავარქვა) , მოკლედ ბევრი რომ აღარ ვატრაკო მომიყვანეთ მაგალითი ფსიქოლოგიურად დალაგბული , ჩამოყალიბებული , გახსნილად მოაზროვნე , სტერეოტიპების , რელიგიური დოგმების , საზოგადოებაში ჩამოყალიბებული "ნორმების" გარეშე მოაზროვნე , არა ძალიან ფილოსოფიურ სიღრმეებში შესული ადამიანის .
მაგალითად ჩემთვის ყველაზე სწორად მოაზროვნე , დალაგებული და საააკმაოდ ჭკვიანი ადამიანი არის 100 წლის ჟაკ ფრესკო
( 9 ყოველ შემთხვევაში ჩემთან შეარებით ასეთია
)
თქვენთვის ვინაა ასეთი ადამიანი ???
Follow the white rabbit .............
მიზანტროპებო ინტრავერტებო და სოციოპატებო, ჩემი პირველი თემაა :) აქ 
