გარდაიცვალა ქართველი მოქნდაკე მერაბ ბერძენიშვილი,, ღმერთმა გაანათლოს ამ დიდი ხელოვანის და კაცის სული.

...ძაან მაგრად დამწყდა გული, სამარადისო ხსოვნა და ნათელი ამ დიდი კაცის და ხელოვანის სულს!

დასანანია, რომ კაცი რომელმაც ქვაში ასე აამეტყველა ქართული სული, გულდაწყვეტილი გავუშვით ამ ქვეყნიდან...მოუთხარეთ დავითის ძეგლი და გულისახეთქად იმ მიდამოში რაღაც ყვეროსიპედი შპინგალეტი აღვმართეთ...მოუდღან დაბოღმილ ნაცებს ის ვითომ გემოვნება და მოდერნი...
პ.ს.:....მოდი და მუ გაიხსენებ, აიმის მერე კიდე როგორ იპრავებენ თავებს ეს დაბოღმილი ქონდრისკაცები, ბერძენიშვილზის ღვარლით დაბრმავებულებმა დიდების ძეგლი ააფეთქეს და ზედ ცოცხალი უდანაშაულო ადამიანი მიაკლეს!

გარდაიცვალა მერაბ ბერძენიშვილი...
და სრული სიჩუმე თემაში.
მე თუ მკითხავთ, ათიოდე იუზერის თითო
სიტყვას მაინც იმსახურებდა მერაბ ბერძენიშვილი.
გული მწყდება.

ღმერთმა ნათელში ამყოფოს


--------------------------------------------------------

სამწუხარო ამბავია მარადიული ხსოვნა იყოს...

ხსოვნა იყოს დიდი ხელოვანის....

ეგ რომელია.

ჰაბიტუსი კი აქვს ძველი ანტიკური მოქანდაკის.

გვტოვებს თანდათან ძველი თაობა, ვინც მართლა რაღაც ღირებულს ქმნიდა...

RIP...

ლაოსის მეფე სისავანგ ვონგის ძეგლი






ვიენტიანში დგას 1975 წლიდან..
ესეც ბერძელიშვილისაა


1. მუზა 1971
2. დავით აღმაშენებელი 1997
3.კიდევაც დაიზრდებიან 1975 (მარნეული)
4. გიორგი სააკაძე 1988
5. ჯარისკაცის მამა 1978 (გურჯაანი)
6. სულხან საბა 1976
7. დავით გურამიშვილი 1965
8. მედეა 1967 (ბიჭვინთა)
9. შოთა რუსთაველი 1955 (მოსკოვი)
10. დიდების მემორიალი 1982 (ქუთაისი) ააფეთქეს 2009
11.გიორგი სააკაძე 1971 (კასპი)
12. ნოდარ დუმბაძე 1986
13. დიდგორის მემორიალი 1991
14. ზაქარია ფალაიშვილი 1971
15. დოდო აბაშიძე 1994
16. სანდრო ახმეტელი 1985
17. ტიციანი ტაბიძე 1995
18. არჩილ გელოვანი 1980
19. მე, ბებია ილიკო და ილარიონი 1985
20. მიხეილ წინამძღვრიშვილი 1980
21. ილია ჭავჭავაძე 1987
22. მეფე სისავანგ ვონგი 1975 (ლაოსი)


"მედეა" ბიჭვინთაში


This post has been edited by guriaaa on 18 Sep 2016, 04:37

მართლა მაინტერესებს: როგორც ხელოვანი როგორი იყო, როგორ აფასებენ მის ნამუშევრებს ქართველი და უცხოელი ხელოვანები, ექსპერტები, კრიტიკოსები? მე მაგალითად არც ერთი მისი ძეგლი არ მომწონს როგორც ხელოვნების ნიმუში. მაგალითად ჯარისკაცის მამა თვითონ პერსონაჟი მევასება და აქედან გამომდინარე ძეგლიც. აის ლაოსის მეფე მგონია ქინძობა.. მგონია 70-80 წლებში რომ ეცხოვრა ევროპის რომელიმე სახელმწიფოში ალბათ სიღარიბეში იქნებოდა დიდი კონკურენციის პირობებში.

აცხონოს ღმერთმა, კარგი კაცი იყო...

ჩემი აზრით, ბერძენიშვილის საუკეთესო ნამუშევარი - დავით გურამიშვილის ძეგლია...



ზოგადად, კი გეთანხმები, ქართულ ქანდაკებაში ეს "მონუმენტური გაკულტების" ხანა მაგარი დამთრგუნველია..

This post has been edited by guriaaa on 18 Sep 2016, 05:23

ეგეთი იქნებოდა ეგ ლაოსის მეფე და ახლა ეს აპოლონს ხომ არ დაამგვანებდა.

1975 წელი..."კიდევაც დაიზრდებიან" დგამენ მარნეულის გზაზე..
მარცხბიდან მეორე ბერძენიშვილი



მამაჩემი ეძახის ამას "კუტუებიან ბიჭებს"

1988-89 წელს ქვემო ქართლში აზერების ბუნტაობის დროს, ერთს (იასნია კაგებეს დავალებით) უსვრია თოფი ძეგლისთვის

This post has been edited by guriaaa on 18 Sep 2016, 05:29

ბავშვებს ცალ-ცალკე დიდრონი ხმლები უუნდა ეჭიროთ ხელში.
დედის ფერთხით დაშვებულები.
თუ რომ დასჭირდეს მოიქნევენ....

ამათ კიდე აუტატიათ და რა....

სამწუხაროა მიდის კაი ხალხი

This post has been edited by aporitus on 18 Sep 2016, 08:38

სამწუხარო ამბავია.

................................