ღვინჯილია მხოლოდ ბუნებრივი შედეგია იმ ისტერიისა, რომელიც ძაააალიან ხელოვნურად მოიქოქა და გადაიზარდა ცუდ დარდუბალაში ჯერ კიდევ 2003 წელს.
ვისაც არ გახსოვთ, გადახედეთ მეგრული ენის შესახებ მაშინდელ ძიძგილაობას.
ყველაფერი უწყინარი სოციალოგიური გამოკითხვებით დაიწყო, რომელსაც ფილოლოგები ატარებდნენ.
და სანამ ენჯეოსოროსისმონა ყვირილს დაიწყებთ, ჩვეულებრივი ამბავია, მარტო ჩვენთან არ ხდება და არა, არაფერი ყოფილა იმ გამოკითხვებში მოღალატეობრივი.
კითხვარი ეხებოდა ქართველურ ენებს: ქართულს, მეგრულსა და სვანურს.
უწყინარი გამოკითხვა, რომელიც წესითა და რიგით არც კი უნდა გახმაურებულიყო, ძალიანაც გახმაურდა, როცა პატრიარქმა ქვეყნის ყველაზე გავლენიანი ფილოლოგის (იხ. ბანოვანი შორენა) ტვინის ნაჟური გადაუმოწმებლად გაიმეორა თავის ქადაგებაში.
რაღაც ძალები ჩვენს გახლეჩას ჩალიჩობენ, არც მეგრული ენა არსებობს და არც სვანური, მხოლოდ დიალექტებიაო.
რასაც მოყვა მთელი ქვეყნის მასშტაბით ისტერიული დედის გინება ზემოთ ხსენებული ფილოლოგებისადმი და როცა საბოლოოდ პატრიარქმა დაიბარა ის ენათმეცნიერები და ყველაფერი გაირკვა, რა თქმა უნდა, თავისი ნაიმასქნარის გამოსწორებით თავი არ აუტკიებია. (პატრიარქი არასდროს ცდება და რამე.)
და, კი, შორენამ, როგორც შანიძისა და სხვა ცნობილი ენათმეცნიერების მოწაფემ ძალიანაც კარგად იცოდა, რომ მეგრული და სვანური ნამდვილად ენებია, მაგრამ რატომღაც აწყობდა ერთი ამბის ატეხა.
შედეგად დისკურსი, რომელიც ოთხმოცდაათიანებშიც კი არ გაღვივებულა, 2003-ში ძააააააალიან საკაიფოდ მოიქოქა და კონტრსირებად დაიჩეკნენ ღვინჯილიები.
ყველაფერს, რა თქმა უნდა, ეკლესიას და დაუფიქრებელ მამამთავარს, რომელიც იმ -ლექალას ყველა სიტყვას უჯერებს, ვერ შევტენით, უბრალოდ, პირველი ნაპერწკალი აშკარად მათგან წამოვიდა.
ნუ, მერე შიდა სირულმა შოვინიზმმა ("დაკვირვებული ვარ, ორი მეგრელი რომ ასკაციან სუფრაზე ჩააგდო და სუფრის ორ ბოლოში დასვა, მაინც მეგრულად იჭყიპინებენ." "მეგრელზე აფერისტი არავინაა" და ა.შ. და ა.შ.) ამ ნაპერწკალს ბენზინი გადაასხა და ეგ იყო და ეგ.
ახლა მეტნაკლებად ჩამცხრალია სიტუაცია და იმედია, ასეც დარჩება.
იმედი, რა, დებილი შოვინისტების იმედი არ მაქვს, მეგრელების უმრავლესობის იმედი მაქვს.
იმ ხალხზე ვლაპარაკობ, 90-იანებში რომ მთელმა ქვეყანამ მოუბოდიშებლად გააუთოვებინა, გადააჯოგინა და ავტონომიაზე სიტყვა მაინც არ დაცდენიათ.
მოკლედ, არ გაგივათ, სულს ამოგხდით!!!!
“Many people need desperately to receive this message: 'I feel and think much as you do, care about many of the things you care about, although most people do not care about them. You are not alone.”
· 
ვინ არის იური ღვინჯილია
