თავიდანვე ვიტყვი რომ კეთილი ადამიანი არ ვარ. არც ადამიანების ბედი მანაღვლებს როგორც კარგი ისე ცუდიც შემიძლია გავუკეთო ადამიანს. მოკლედ მათი ბედი საერთოდ არ მანაღვლებს. მაგრამ მიყვარს თავგანწირვა ხშირად ჩამიგდია თავი საფრთხეში სრულიად უცხო ადამიანის გამო რომელიც საერთოდა არ მადარდებს. ამას მხოლოდ საკუთარი თავის გამო ვაკეთებ მე მსიამოვნებს მეამაყება მაგარ კაიფს ვიღებ. მიყვარს სახელ ყურადღების ცენტრში ყოფნა ერთი სიტყვით გმირობა ამდროს ადამიანებს როგორც ჭიანჭველებს ისე ვხედავ ჩემს გარშემო. მხოლოდ მე ვარ ამ ჭიანჭველებში გოლიათი და დიდი ადამიანი გმირი. გარშემო კი არარაობები. მიყვარს მათი მზერის ყურება ინტერესით მორიდებით ( მაგრამ არამადლიერებით რო გიყურებენ ეს გაიძვერები) მოკლედ სადღაც უცებ რო მოვთვალე 8 ადამიანამდე მყავს გადარჩენილი არ ვგულისხმობ ყველა სიკვდილს გადავარჩნე ზოგი ის ზოგი ასე. განსაკუთრებული შემთხვევებიც მქონია საკუთარი თავი ისეთ საფრთხეში ჩამიგდია შემდეგ უთქვამთ ახლობლებს გიჟი ხარო. ალბათ ესეც არის რაღაც დონეზე აი მაგ დროს გონება მებინდება საფრთხეს ვერ ვგრძნობ. მაგრამ ჩემი სტილი მაქ ვინმეს რო დავეხმარები ზედაც არ ვუყურებ მადლობას არც ვამთავრებინებ ეგრევე ვიშორებ ერთხელ მახსოვს ერთი ახალგარზდა გოგო რაღაც მიზეზების გამო თავს იკლავდა. ნუ ვნახე იქ იმადგილას კარგ პონტში არ იყო საუბარი და ნუგეში ჭრდებოდა პირდაპირ შემდგარი არ იყოოს გადასახტომად მარა ვიგრძენი კარგი არაფერი ხდებოდა. ხოდა გამოველაპარაკე რამე აქეთ იქით სამსაათზე მეტი ვილაპარაკეთ. ბოლოს გაიხსნა მითხრა რაღაც პირადული მიზეზები. მე კიდე გავლანძღე ვუთხარი სულელი იყო და რომ წესით ღირსი იყო თავი მოეკლა თან ვანუგშებდი თან თავზე გადავუვლიდი გაურკვეველი ეფექტი მოახდინა. ტვინი დაუთვრა ბოლოს წამოვედით სახლამდე მივაცილე და კაი ხანი თვალიც არ მომიკრავს. არც ტელეფონი მითხოვია არც გაცნობა არაფერი საერთოდ სახლთან რო მივიდა კი გაჩერდა დაბნეულად ასე დამშვიდობება მე ხომ სიკვდილს გადავარჩინე მივხვდი ყველაფერს და ვუთხარი აბა ნახვამდის იმედია ამხელა გოგო ასეთ სისულელლეებზე არ იფქრებთქო და წავედი ცოტახანში მოვიხედე და პირდაფჩენილი მიყურებდა შეტრიალდა და წავიდა. წლების მერე მაღაზიაში სიგარეტს ვყიდულობდი და გვერდიდან დაჟინებული მზერა ვიგრძენი გავხედე ვიღაც გოგო ვერ ვიციანი მივტრიალდი მერე ინსტიქტურად შევხედე და იმანაც სახელით მომმართა ეს ხართო კი მეუთხარი მე ეს ვარო სახელი მითხრა. კი გამახსენდა მაგრამ არშევიმჩნიეე ჩავფიქრდი და მერე აააა გამახსენდი როგორ ხართქო ბედნიერი სახით და მადლიერებით ღიმილით მადლობთ კარგათო თქვენოო და ა.შ მაღაზიდან ერთად გამოვედით გახარებული იყო რაღაცებს ტიტინებდა ბოლომდე არც მესმოდა მერე გზა გამყოფი იყო და ჩემგზას რო მივადექი ვუთხარი გამხარდა ნახვა გავუღიმე ცოტა ირონიულად და ვკითხე მორიგი სულელური მცდელობა ხომ არ გქონიათქო ისეთი სახე მიღო ჯობდა ცოცხლად დაემარხათ მიყვარს როცა ადამიანს ეხმარები და თან გულს რო ტკენ
გაშრა გაფითრდა რაღაც ჩაიბლუყუნა დავემშივდობე და გზა გავაგრძელე. ალბათ ფიქროობდა გიჟია ჭკვიანია ვინააო. მაგრამ მე მიყვარ იდუმალება მიუწვდომლობა ციდან მოვლენილის როლის თამაში მოხვალ სიკეთეს გააკეთებ და გაქრები შენს სამყაროში და ტოვებ კითხვებს . ვიცი ეს კარგი არაა ვიღაც ნაგვების გამო შეიძლება ერთთხელ არ გამიმართლოს ვხდები არ ღრს. რასიტყვით ღირს ჩემი სულიერი კაიფისთვის ერთხელაც სიცოცხლის დასრულება?
პ.ს რა შეიძლება ფსიქოლოგიურ ენაზე ეწოდოს ჩემნაირ ადამიანს?
This post has been edited by History on 26 Nov 2016, 22:56 როდესაც დაიბადე, ტიროდი, სამყაროს კი უხაროდა. იცხოვრე ისე, რომ როცა მოკვდები, სამყარომ იტიროს, შენ კი - გიხაროდეს.
საკუთარი თავის წარმოჩენა. თავგანწირვა, ყურადღების ცენტრში ყოფნის გამო
