ნერვები ამოიჭერი.
მეც ეგრე ვიყავი და ეხლა ვცდილობ მაქსიმალურად ავირიდო თავიდან ნეგატიური ინფორმაცია.
ჩემს თავს ვაძალებ არ ინერვიულოს იმაზე, რასაც აღარაფერი ეშველება - რა აზრი აქვს, და არ ინერვიულოს იმაზე, რასაც ეშველება - თუ ეშველება, რა აზრი აქვს ნერვიულობას.
2008 წლიდან აღარ ვუყურებ საინფორმაციო გამოშვებებს, მაგრად აღარ მაინტერესებს აფხაზეთს და სამაჩაბლოს დავიბრუნებთ თუ არა.
ყველაფერზე ვამბობ: რაც არის, ეგ არის, ან აი, დარდი! მეთქი
ჩემზე არავინ დარდობს და ნერვიულობს, ჰოდა, მინნდა, რომ ეს გრძნობა ორმხრივი იყოს.
რას მერჩოდი ტრაქტორო, ჩემთვის ვიწექ, მეძინა.