სად გადავსახლდეთ, როცა დედამიწა სიცოცხლისთვის, შეუსაბამო გახდება?

http://www.ted.com/talks/lucianne_walkowic...a_backup_planet


გლობალური კითხვა, რომელიც არაერთხელ დასმულა ასე ჟღერს - სად გადავსახლდეთ როცა დედამიწა სიცოცხლისთვის შეუსაბამო გახდება?

ან სიცხე

ან სიცივე
ან მზის რადიაცია

ან მზისგარე რადიაცია

ან მეგავულკანები და ვულკანების შემდგომი 50 წლიანი ღამე

ან დღეღამის ციკლის გახანგრძლივება მტვარის დაშორების შედეგად..

ან მეტეორი








მოკლედ. მეცნიერები ტავს იმტვრევენ და აქამდე მშვიდ პასუხს იძლეოდნენ - ვე რ სად! ვერსადაც ვერ გადავსახლდებით. ყველაგან კოშმარია.


მაგრამ ახლა გაჩნდა ახალი "იმედები" მარსი. მარსზე თურმე წყალი ყოფილა ადრე და ის წყალი რაღაც კატაკლიზმას მარსის პირისაგან აღუგვია და კოსმოსში გაუტყორცნია. მარსის კოლონიზაცია გვინდაო, ახლა დავიწყებთო და 75 წელში ერთი სასტუმროსხელა კოლონია გვექნება გადახურული და ავტონომიურიო.





ეს არის ფულის გათეთრება თუ გრანტების მოტეხვა დიდი მასშტაბით.









მარსი ვერასოდეს გახდება ადამიანების მეორე სახლი. ვერც სხვა, უფრო შორი პლანეტა იქნება ჩვენი მეორე დედამიწა.










რაცარუნდამოხდეს (600 კმ/სთიანი ქარი, 35 მეტრიანი ტალღები, 10 ბალიანი მიწისძვრები თუ ოზონის საფარის გაქრობა) დედამიწა მ ა ი ნ ც დარჩება სამყაროში ყველაზე კარგ საცხოვრებელ ადგილად ჩვენი ბიოსისტემისთვის/ადამიანისთვის.



100 მილიონი წლის წინ დედამიწაზე თაგვისხელა ძუძუმწოვრები და დინოზავრისხელა დინოზავრები ცხოვრობდნენ.


მოხდა კატაკლიზმა და დინოზავრები დაიხოცნენ, ჩვენი წინაპრები კი გადარჩნენ.





რაღაცის ხარჯზე გადარჩენ - მიწაში ჩაძვრნენ, ფუღუროში შეძვრნენ, ხეზე აცოცდნენ და გადარჩნენ.










როდესმე დედამიწას საფრთხე დაუდგება. შეიძლება ეს თანდათანობითი იყოს და საუკუნეები გვქონდეს მოსამზადებლად და გარდასაქმნელად, შეიძლება ერთი თვე და პანიკაში დავჭამოთ ერთმანეთი, შეიძლება ნაკლები და ჩახუტებულები დავიხოცოთ ეკუმენისტურ ლოცვაში.




მე მაინც გირჩევთ ახლავე ვიზრუნოთ ამ მომენტზე.



საქართველოს ეს ევალება




ევალება იმიტომ რომ საქართველო არის საუკეთესო ადგილი ჰომოსაპიენსის გადასარჩენად.


რითი?



იმითი რომ გვაქვს ხ ე ო ბ ე ბ ი


სხვებზე უკეთ დავხვდებით გლობალურ აციებასაც და გლობალურ გაცხელებასაც, შუაში და ზომიერ ზონაში ვართ. ინსოლაცია, ნალექები, იმედია მტლად არ გაგვწირავს და ჩვენი ბუნებრივი არქიტექტურული გიგანტები - ხეობები მთავარ პოზიტიურ როლს შეასრულებს.
















მაიტათ იდეები.

არც თურქეთის მეზობლად და არც რუსეთის
დალშე გვეშველება რამე

უნდა მივაღწიოთ იმას, რომ არ ვიყოთ დამოკიდებული ბიოლოგიურ მატარებელზე.

Denmark

მატარებელი კი ვიცი რაცაა
მაგრამ ეს ბიოლოგიური მატარებელი რაა ვერ ჩავწვდი და იქნებ პატარა მონახაზი გააკეთო

ეხლა მომივიდა აზრი, ხელოვნური პლანეტა რომ შევქმნათ? სადმე კოსმოსში, თუნდაც მთვარის გვერძე ნელ-ნელა, ნელ-ნელა თითო აგური დავდოთ ყოველ დღე და პლანეტაც აშენდებაა მერე ამ პლანეტაზე მიწა ავიტანოთ ( აუცილებლად ქართული! იმიტომ რომ ყველაზე ნოყიერია) და მოვიყვანოთ სხვადასხვა სახის კულტურეული

Denmark

უნდა გავთვალოთ მოდელები: (ნეგატიური ფაქტორების ჩამონათვალი.

ყველაზე სანდო კედლები არის მთები. მთებს შორის ხეობა ყველაზე დაცული იქნება.

ვთქვათ არაგვის ხეობა ფასანაურთან. ან უფრო ვიწრო, დარიალი ან მსგავსი.

ვინ იცით უკეთესი .


მდინარე უნდა ჩამოდიოდეს. მთავარი საზრუნავი გადახურვაა.

თანამედროვე ინჟინერიამ იცის სტადიონების გადახურვა. აუშენებიათ გიგანტური ანგარები სადაც ბოინგებს და ეარბუსებს აშენებენ.

ამაზე დიდი არ უფიქრიათ ჯერ.

თახვი დამბას აშენებს, ტერმიტი კოშკს. ადამიანები ვალდებულები ვართ ჯერ მინიმუმ ვისწავლოთ ხეობების გადახურვა.


SNYPI
მაგისი რა მოგახსენო და.

კოსმოსში გასვლა გარდაუვალია მომავალში - მაგრამ ეს მაშინ მოხდება, როდესაც ტექნოლოგიური სინგულარობის ეტაპი განვლილი იქნება. ანუ, როდესაც ადამიანს კოსმოსში შეეძლება ნებისმიერი ნივთის თუ ორგანოს დაბეჭდვა / შექმნა (რაც უკვე თითქმის კეთდება კიდეც).

დედამიწაზე ძალიან მყიფე სასიცოცხლო ბალანსია - რომ არა მაგნიტური ველი, უბრალოდ მზის რადიაცია ჰაერს გაგვიფანტავდა და ჩვენც ამოგვჟუჟავდა. და როდემდე იქნება ეს მაგნიტური ველი, ღმერთმა იცის. ყველაზე საშიში კი ხალხია - თავისუფლად შეუძლიათ ბირთვული აპოკალიფსი მოაწყონ, ან რაიმე "მეორედ მოსვლის" ხელოვნური ვირუსი / ბაქტერია შეჰქმნან და ა.შ.

მაგრამ უცბად მარსზე გადახტომა უტოპია მგონია. ჯერ აქ უნდა გაივარჯიშონ ანტარქტიკა / საჰარის ათვისება / ტერაფორმირებაზე. შემდეგ მთვარეზე, სადაცა ასევე უხვად არის წყალი. შემდეგ მარსის ათვისების მცდელობაც შეიძლება ასე 300 წლის შემდეგ. მაგრამ ყველაზე კარგი გამოსავალი გიგანტური კოსმოსური ობიექტების აგება მგონია მთლიანი შიდა სასიცოცხლო ციკლით და სხვადასხვა პლანეტების დრო და დრო ექსპლუატაციით.

This post has been edited by Arsene Lupin on 20 Dec 2015, 21:20

ეჭვი მეპარება ოდესმე დედამიწას ისე ეტიროს ყოფა რომ მასზე სიცოცხლე გაუსაძლისი გახდეს

თუ რაღაცა არ დაგვეჯახა კოსმოსიდან. და მაგაშიც ეჭვი მეპარება

Arsene Lupin
ჩემ ვიდეოშია ზემოთ. სხვა პლანეტაზე ცხოვრების გაგრძელება ისეთივე დაპირებაა, ტიტანიკის კაპიტანს რო ეთქვა მთავარი მხიარულება ნავებზე გელითო.
რეალურად ამ ვარიანტში 50 კოსმონავტის გარდა (კაი, ვთქვათ 150, კაი, დავუჯეოთ კინოებს და ვთქვათ 50 ათასი) ყველანი ვიხოცებით.

ის "იღბლიანები"კი კოლონიზდებიან მარსზე, სადაც ცხოვრების პირობები დღევანდელ დედამიწაზე უარესია, მაგრამ მაშინდელ დედამიწას სჯობია.


არ ჯობია რომ მარსის ნაცვლად აქ დავხარჯოთ ფული მაგ ტერაფორმირებაზე? არადვის ხეობაში თავის ხეობუნებით 10 მილიონს ვტევ იქნებ.

მთავარია მიშა იყოს ჩვენთან და რა მნიშვნელობაა აქვს სად ვიქნებით, არა ახრევ?

Vicellous Drum
ცოტა ხანში ნასა დადებს სცენარს, თუ როგორ დაკარგა მარსმა წყალი და ადამიანებს დაგვეწყება შიში, რო ჩვენც ეგრე მოგვივა და აუცილებლად დაიწყება იმაზე ფიქრი, რაზეც აქ ვმსჯელობთ -ხეობების ტერაფორმირებაზე.


ხო შეიძლება რამეში ვიყოთ ავანგარდში? დავიეყოთ ესკიზების ხატვა ნასაზე და ბაიკანურზე ადრე.

axalirevolucia

ეგ თემა ჯერ კიდევ როდის გავხსენი მეცგანში:

ტერაფორმინგი (post #25788458)

გრავიტაციის პრობლემაც მიამატე. მარსზე რომც შეიქმნას სასიცოცხლო პირობები, გრავიტაცია იმდენად განსხვავებულია არავინ იცის რას გამოიწვევს ადამიანში.

თუმცა სწორედ ამის გამო არსებობს http://www.mars-one.com/ პროექტი. 2020-ში უშვებენ ხალხს მარსზე სამუდამოდ.

დავბადებულიყავი 200 წლის მერე რა იქნებოდა რა

ბედი გინდა ყველაფერში

axalirevolucia

ვარკეთილში ამოდით