დრო იყო ყველას გვიხაროდი.
შენს ბანჯგვლიან ფეხსაც კი პატივს ვცემდით. ერთად ვითვლიდით ბრევალოს დაბადების დღის 127 დღეს და ვზეიმობდით. მაგრამ რაღაც მოხდა, შენ შენ აღარ იყავი.
შენი თემები გატრუხდა, ერთ გვერდსაც ვეღარ სცდებოდა. შენი სექსუალური ისტორიების თითქოს მიწამ შთანთქა.
ა მაშინ მივხვდი დრო როგოორ გავიდა, გავიდააა, ვიღაცა წავიდაა, წავიდაააა, წავიდაა