მინდა გაგიზიაროთ ერთი ამბავი, რომელიც დღეს ინტერნეტით შევიტყვე. (FB)
ალბანეთის ქალაქ ``პატოკის``მთებში
მოსახლეობამ მგელი დაიჭირა და თავლაში დაატყვევა ერთერთ ოჯახში. მგელს საკვები ჭირდებოდა და ოჯახს ეგულებოდა მოხუცი ვირი, რომელიც წლები ემსახურებოდა მათ. ოჯახმა გადაწყვიტა, რომ ვირი აღარ იყო საჭირო, დაბერდა და იგი მგლის გამოსაკვებად გამოდგებოდა. ცხოველი შეუშვეს მშიერ მგელთან და ისინი ერთად ჩაკეტეს. შემდეგ კი ასეთი რამ მოხდა...მგელმა არათუ შეჭამა ვირი, არამედ ისინი დამეგობრდნენ, იქ სადაც ადამიანებმა დაკარგეს მადლიერების გრძნობა, იქ სადაც მეფობდა სისასტიკე...და ადამიანის გულგრილობა.
ამ ისტორიის შესახებ ბევრმა შეიტყო, მათ შორის პრესამ და ცხოველთა უფლებების დამცველმა ორგანიზაციამ ``ქეარ 2`` რომლის პეტიციის შემდეგ მთავრობა ჩაერია და ზომები იქნა მიღებული. მგელი გაანთავისუფლეს და გაუშვეს ტყეში ხოლო ვირი დაუბრუნდა ნორმალურ არსებობას და მდელოზე სეირნობასაც, სადაც დროდადრო მას მისი მეგობარი მგელი დღესაც აკითხავს.
მინდა გამოვყო ამ ისტორიაში მგლის როლი და თუ რამხელა ღირსება გააჩნია მას.
ქართველებს გურჯებს ეძახდნენ რაც მგლებს ნიშნავს. მე ვფიქრობ, რომ
ღირსება, ღირსების შეგრძნება, რომელმაც დღემდე მოგვიყვანა, ჩვენი ყველაზე დიდი განძი და სიმდიდრეა...

პ და ს
ჯეჯელავას არ გააგებიოთ ეს ამბავი, გალანძღავს ორივეს და მოგვეჭრება თავი
...ვინც არა ჰგავს კახაბერსა, მე ვერ ვიტყვი კახაბერად!!!..
,ერთ-ერთი მთავარი ნიშანი ბედნიერებისა არის აბსოლუტურად გამქრალი სურვილი იმისა, ვინმეს რამე უმტკიცო!"- ნ.მანდელა... <3