ქარიან ამინდში ქარიან-დარდიანი, ფიქრები

გუშინ მივქარე და იმედის დროში ვუყურე სიუჟეტს,რომელიც ქუთაისში დატრიალებულ ტრაგედიას ეძღვნებოდა,კორპუსის სახურავიდან მოწყვეტილმა ქვებმა ბავშვის სიცოცხლე შეიწირა,თურმე მანამდე ერთი წლით ადრე ანალოგიურ ვითარებაში დაიღუპა პატარა ბავშვი,დღეს კიდე იმხელა ქარი ამოვარდა თბილისში გაგარინზე მოვდიოდი და სერიოზული იზმენა მქონდა აკიდებული,რადგან არავინ ვართ დაზღვეული მსგავსი უბედურებისგან,რა ქვეყანაში ვცხოვრობთ ამის დედა ვატირე,ნახევარი კორპუსები ავარიულ მდგომარეობაშია და სახურავიდან ჩამოქცეულმა სამშენებლო მასალამ შეიძლება ადგილზევე დაგბრიდოს,მოზამბიკი ვართ თუ ნორმალური სახელმწიფო?რა უსაშველო გვჭირს ამის დედა ვატირე,რატომ ვერ ვუვლით ჩვენ ქვეყანას,რატომ ეწირება ჩვენს გულგრილობას და დაუდევრობას პატარების სიცოცხლე,მერე გამოვალთ და პრეტენზიებს განვაცხადებთ ევროპა ვართო,ევროპა კი არა ერთი დიდი ბოსელი ვართ.

მანქანა ისეთი ხეების შუაში, მიყენია, გამოვიტირე უკვე