ვერმიკომპოსტი - ბიოჰუმუსი, იაფი და ბიო სასუქი

ე.ი. აბსოლუტურად არაპრაქტიკული ფერმერი ვარ. არაპრაქტიკული კი არა, წმინდად თეორიული. უბრალოდ თავისუფალ დროს ვკითხულობ, ვეცნობი, ვუყურებ და ა.შ.

და ძალიან მიკვირს რატომ არის ასეთი მოთხოვნა ქიმიურ სასუქებზე და მსგავს საშინელებებზე მაშინ, როცა არსებობს ბიოჰუმუსი?

შესაძლოა დიდ მეურნეობებში არაპრაქტიკული იყოს ზოგიერთისთვის (საკამათოა ცხადია), მაგრამ საოჯახო და მცირე ფერმერულ მეურნეობებს რა უშლით ხელს მცირე რაოდენობის ბიოჰუმუსი რომ მოიხმარონ?

როდის უნდა შეიცვალოს დამოკიდებულება - ოღონდ მოსავალი მოვიდეს და რა მნიშვნელობა აქვს, რას დავასხამ...?

სოფლის მეურნეობაში სასუქების გამოყენებას ბიძაჩემის მაგალითზე ვაკვირდებოდი ბავშვობაში. ყოველ ზაფხულს როცა ჩავდიოდი სოფელში, თან დავყვებოდი ბიძაჩემს თავის მეურნეობაში და ვუყურებდი რას აკეთებდა, + ვეხმარებოდი როგორც შემეძლო. აი ამ წლების მანძილზე ყოველ ზაფხულს რაღაც ახალ-ახალი ქიმიური სასუქები, ჰერბი- და პესტიციდები ჩნდებოდა - ნაირ-ნაირი დასახელებით, რთული ქიმიური ფორმულით და საზიზღარი სუნით. და ყოველ წელს ბიძაჩემიც და სხვა გლეხებიც მოსავლის შემცირებას უჩიოდნენ.

ჰოდა რა საჭიროა მიწის და მოსავლის განადგურება, როცა არსებობს ბიოჰუმუსი? იგივე ვერმიკომპოსტი? იგივე ჭიაყელების მიერ გადამუშავებული ორგანული მასის ნარჩენი? რომელიც, როგორც ამბობენ, ყველა იმ ელემენტებითაა გაჯერებული, რაც აუცილებელია მცენარის გამოსაკვებად?

ვერმიკომპოსტი მსოფლიოს და მათ შორის საქართველოს სოფლის მეურნეობის მომავალია!

საწარმოებლადაც ადვილია, არც დიდ დანახარჯებს მოითხოვს და მცირე მეურნეობებისთვის მისწრებაა. თავად შეგიძლია აწარმოო ვერმიკომპოსტი საყოფაცხოვრებო ნარჩენების გამოყენებით. უდანაკარგო წარმოებაა ფაქტიურად. ჭამ ხილს, ქერქებს უყრი ჭიაყელებს, იღებ ბიოსასუქს...

ამ სასუქისგან ამზადებენ ასევე თხევად მასას, რომელსაც ასხურებენ მცენარეს ფოთოლზე. საერთო ჯამში მცენარე ძლიერი და ჯანსაღია და ადვილად უმკლავდება დაავადებებს.

მოკლედ, ძალიან ბევრი კარგი რამის თქმა შეიძლება. თუმცა ქართველები ჯერჯერობით არ ვაქტიურობთ ამ მხრივ. მხოლოდ ერთი ადამიანი ვნახე ჯერჯერობით, ვინც ამ საქმეს მისდევს და კომერციულადაც კი აწარმოებს ვერმიკომპოსტს.

საინტერესო რამაა, მაგრამ რით უნდა აწარმოო ხილს ჩაყრი ჭიაყელებთან თუ როგორ?

shuma89

ყუთში ყრი დაჭრილ გაზეთებს, რომელიც ქმნის კომფორტულ საცხოვრებელ გარემოს ჭიაყელებისთვის
გაზეთები მუდმივად ნესტიან მდგომარეობაში უნდა იყოს, ამიტომ უნდა დაინამოს რეგულარულად
შემდეგ კვირაში ერთხელ ამატებ საკვებს ჭიაყელებისთვის - ხილის და ბოსტნეულის ნარჩენებს

ჭიაყელები ჭამენ ნარჩენებს+გაზეთებს და გარდაქმნიან ჰუმუსად
გარდა ამისა, ყუთის ძირიდან შეგიძლია შეაგროვო ჩამონადენი სითხე, რომელიც ასევე გაჯერებულია ჰუმუსით და კარგია მცენარეებისთვის

ესაა ძალიან ძალიან ძალიან მოკლედ

უფრო ვრცლად სად წავიკითხოთ?
რა ღირს ეგ ბიოჰუმუსი?
მოთხოვნა თუა ადგილობრივ ბაზარზე?
რამდენმა ჭიაყელამ უნდა იმუშაოს 1კგ ბიოჰუმუსის შესაქმნელად და რამდენი დღე?
ეგ ჭიაყელები სად იშოვება და რა ღირს?
სარდაფში თუ შეიძლება ბიოჰუმუსის წარმოების აწყობა?
უნდა განახლდეს თუ არა ჭიაყელების პარკი?

This post has been edited by gia1970 on 10 Feb 2017, 01:13

gia1970
www.biogumus.ge

ესაა ორგანიზაცია, რომელიც აწარმოებს და ყიდის ჰუმუსს და ჭიაყელებს. ფასებს ნახავთ საიტზე.

უფრო ვრცლად ქართული წყაროები არ ვიცი. მე ძირითადად ინტერნეტში ვკითხულობ ხოლმე ინგლისურენოვან მასალებს. ბიოჰუმუსი საკმაოდ ძვირი ღირს. რამდენიმე კვირის წინ სამთო ქიმიასთან ერთ-ერთ მაღაზიაში 200 გრამიანი შეფუთვით 5 ლარი ღირდა.

მიწის ნაყოფიერება რომ გაზარდო, წესით ბიოჰუმუსი მთელ ნაკვეთზე უნდა შეიტანო 5-10 სანტიმეტრი ფენის სახით. ძვირი გამოდის საკმაოდ.
მოთხოვნა არის კი. ზემოთ რომ დავწერე ის ორგანიზაცია დამატებით ინვესტიციებს დებს ახლა წარმადობის გასაზრდელად ტონობით ითხოვს ხალხი.

ჭიაყელას სინათლე არ უყვარს. უნდა იყოს ბნელ ადგილას. თუმცა ტემპერატურა უნდა იყოს მდგრადი და ნორმალური. ასე რომ სარდაფი გამოდგება თუ ძალიან არ ცივა.

ჭიაყელები თავად მრავლდებიან ასე რომ ხელოვნური განახლების საჭიროება არ დგას.

ბიომასის ბიოჰუმუსად გარდაქმნას 3-4 თვიანი ციკლი სჭირდება. თუ შევადარებთ კომპოსტის ტრადიციული წარმოების ტექნოლოგიურ ციკლს, რომელიც 6-12 თვე გრძელდება, ბიოჰუმუსის წარმოების ვადა საკმაოდ მცირეა.

ჭიაყელა დღიურად თავისი მასის ორმაგი წონის საკვებს იღებს. ანუ 1კგ ჭიაყელებს დღეში 2კგ საკვები სჭირდებათ.

ინაველ
გაიხარე
დიდი მადლობა

გულდასაწყვეტია....................