ქეი-ქაუსი - "ყაბუს-ნამე"
სალამი. მსგავსი თემა ვერსად ვიპოვე და აქ ვხსნი. იმედია აქტიურებიც იქნებით.
ბავშვისთვის სახელი ყოველთვის ძალიან მნიშვნელოვან რამედ მიმაჩნდა. რამდენი ბავშვი მინახავს, რომ საკთარი ან მშობლის სახელის გამო თანატოლებს გაუმწარებიათ, ანაც მოზარდობაში ზოგს სახელიგ ადაურქმევია ან თიკუნი შეურჩევია, რადგანაც საკთარი სახელის ქონა უტყდებოდათ. არ მოსწონდათ და ა.შ.
ან რამდენი ადამიანი გინახავთ< საკთარ სახელს სიამაყითაც რომ წარმოთქვამს გაცნობისას (თუმცა ასეთი ძალიან ცოტა მეგულება)
ეს არაა თემა უცნაურ და სასაცილო სახელებზე (მაგალთად ლიმონკა ბებო, ლეგენდარლული ლენსტალბერი და ა.შ.), არამედ ჩვენზე, ჩვენს სახელებზე და მათ ინტერპრეტაციაზე ჩვენთვის.
რა გვქვია, რა სახელით/მეტსახელთ გვცნობენ. რა ასოციაციები გვაქვს და თუდნაც ტკბილ-მწარე გასახსენებელი ჩვენს ან რომელიმე კონკრეტულ სახელთან დაკავშირებით და ა.შ.
მაგალითი 1: ჩემი სახელია ვლადიმერი, ლადო. სახელი ბაბუის საპატივცემულოდ დამარქვეს. ყველა ლადოს მეძახის. სხვადასხვა პერიოდში მეტსახელებიც მქონია. უმეტესად გვარიდან გამომდინარე.
ჩემი სახელი რუსული ვლადიმირის (პყრობდე სამყაროს - მემგონი ესაა მისი მნიშვნელობა) გაქართულებული ვარიანტია. ჩემს ბაბუას ლადიმეს ეძახდნენ და ასე შემირჩიეს მეც სახელი. რაიმე განსაკთრებული სიყვარული ჩემი სახელისადმი არასდროს მქონია.
სახუმარო ლადო-მარმალადო და ლადო-კვერცხცხი დადოს ინტერპრეტაციები ხან მწყიდნა, ხან მეციენბოდა, ხანაც , უკვე მზოარდობაში ვიცნ ამ "შუტკებს"" იხსენებდა,ვ ასკვნიდი რომ იუმორშ ცოტა უჭირდა და იმ ადამიანებთან ანეკდოტებს არ ვყვებოდიდ ა ურთიერთობებსაც ვერიდებოდი
მოზარდობისას ბურჭულაძემ და მაია რაღაცგვარმა (ჟურნალი გზა გემახსოვრებათ) წალეკეს ქართული ყვითელი პრესა მდარე რომანებით და ყველა ნაბიჭვარ, ჩამშვბ, ჩათლახ და უანმუსო ბავშვსაც და დიდსაც ლადო ერქვა, ყველა მოღალატე და გადამგდებიც ლადო იყოდ ასულ სათვალიანები, პრიჩკიანები, გასიებუელბი და გულღრძოები და შტერებიც და ეგეც ცოტა მწყინდა. მერე დავიკიდე (ისე მაიას და ნინოს რა კომპლექსი ქონდათ ვიღაც ლადოსი ან ლადოების წარმოგიდგენიათ?
)
მაგალითი 2:ჩემს ძმისშვილს მშობლებმა უილიამი დაარქვეს და მხოლოდ მე ვიცი რატომაც. იმედია ძმისშვილი გაგებით მოეკიდება ამ ამბავს
ჩემი მეგობრის მამას და ბიძას ზიგფრიდი და ზიგმუნდი ერქვათ.
მყავდა კურსელი, რომელსაც საკთარი სახელის რცხვენოდა თუ არ მოსწონდა და ითხოვდა ყველასგან რომ ლუკა (მანველიძს მგლები) დამიძახეთო
ჩემი ერთი ნაცნობი სახელად დავითი, რეაგირებდა სახელის ნებისმიერ ვარიაციაზე - დათო, დავითი, დათიკო, გარდა დათუნასი (არსენა მარაბდელის პერსონაჟი დათონა ფრიად უტრაკო ვინმეა
)
ჩემმა მეგობარმა კის აგულდაგულოდ აარჩია ისეთ სახელი, რომელიც როგორც მისი ისე ცოლის მხრიდან არცერთ ახლო ნათესავს არ ერქვა. მიზეზი? არ მინდა ვინმემ დაიბრალოს ჩემს საპატივცემულოდ ჰქვია ბავშვს სახელიო
მაგალითი 3:თითქმის ყველა გიორგი ვისაც ვიცნობ, საკმაოდ აგრესიული ტიპია და ხშირად უტრაკო გამტრაკებლები არიან, ან არცთუ სამართლიანი და აგრესიული ტიპები. სულ 1 ან 2 გამონაკლისი ვიცი ვინც პირიქით< დადებით და სასიამოვნო ადამიანები არიან.დ ა მშვიდობის მოყვარეებიც.
საშინლად მაღიზიანებს გატყლარჭული და ორმაგი სახელები. ანა-მარიები, ანასტასიები და ა.შ. როცა ჰქვიათ ბავშვებს, თუკი მათ მშობლებს დანამდვიელბით ვიცი რომ მდარე გემოვნება აქვთ და წაბაძვით არქმევენ სახელებს
და არ მიყვარს როცა ზრდასრულ ადამიანებს, განსაკუთრებით ბიჭებს კნინობით სახელებს ეძახიან.
გივიკო, გიუნა, ზაზუკი და ა.შ>
და თავად თემა კი საიდუმლო სანტას თამაშმა ჩამაგონა. როცა ამომივიდა ადამიანის ახელად ანოლი და ტვინის ჭყლეტა დავიწყე ეს ბიჭი იყო თუ გოგო.
საინტერესოა ვის რა სახელი და რატომ დაგარქვეს და თავად რა დამოკიდებულება გაქვთ
მე და ჩემი სახელი, ფსიქოლოგია და ისტორია
