90-იანებში, საბჭოთა კავშირის ნგრევის შემდეგ, სახელმწიფოს საკუთრებაში იყო გაუნაწილებელი ქონება, რომელიც იმდროინდელ არეულობასა და უკანონობაში, ხელში კრიმინალებმა ჩაიგდეს. 90-იანებში კრიმინალები მასობრივად გამდიდრდნენ, ძალაუფლების სათავეებში მოექცნენ. დღევანდელი ელიტის დიდ ნაწილსაც სწორედ ეს ხალხი და მათი ახლობლები შეადგენს. იმის შემდეგ გარკვეულწილად გამოსწორდნენ. ადრე, სიტყვაზე, იყო რაღაც ქარხანა, რომლის დათრევაც უნდოდათ, აწყობდათ ქაოსი და სისხლისღვრა, რომ ამ არეულობაში ქარხანა ხელში მარტივად ჩაეგდოთ. დღეს უკვე, ქონება მათია, შესაბამისად უნდათ სტაბილურობა და წესრიგი, რომ არეულობისას სხვა კრიმინალებმა არ წაართვან წილები. ანუ დღეს სიმშვიდეს იცავენ, რადგან აწყობთ სტატუს კვო, მაგრამ მაინც არ დაუკარგავთ თავისი ძველი პიროვნება - ჩათლახური და ბოზური, წამგლეჯი და მგლური ბუნება. გინება და საქმის გარჩევები (უსამართლო, თავის სასარგებლოდ გარჩევები) მათი ბუნების ნაწილია, რომელსაც ყოველდღიურად მოურიდებლად ავლენენ.
ჩვეულებრივი მოსახლეობა კი ელიტას ბაძავს. შესაბამისად, საზოგადოების თითქმის ყველა წრეში მივიღეთ ის სტანდარტები, რომლებსაც ეს სანახევროდ გამოსწორებული კრიმინალები ატარებენ. გინება მხოლოდ ბიჭებში კი არა, უკვე დიდი ხანია მასიურად გოგოებშიც. ეს მიმბაძველობის მხოლოდ ერთ-ერთი გამოვლინება და 90-იანების ერთ-ერთი შედეგია... სხვა, უფრო სტაბილურ ქვეყნებში, არ ხდება ესეთი რამეები, სხვადასხვა სოც-წრეში დიდი ხნის დამკვიდრებული, უფრო რაფინირებული წეს-ჩვევებიც აქვთ. ჩვენ აქ ვართ.
დავიდექსა ვიბაზრე.
ბანჯოიე და ანეშა სხოდკაზე, ................
