წარმოიდგინე, რომ მოკვდი

სიკვდილის ყველაზე მეტად იმიტომ მეშინია , რომ შეიძლება სიკვდილი არსებობის დასასრული არ აღმოჩნდეს და იყოს დასაწყოსი უსასრულო ცხოვრების .
უბრალოდ წარმოიდგინე გაიჩითე სამოთხეში . იქ მარადიული სიცოცხლეა და შესაბამისად აღარასდროს აღარ მოკვდები , ანუ უსასრულდ იარსებებ , აღარ გაქვს დროის განცდა , არსად არ გეჩქარება , სიკვდლის არ გეშინია იმიტომ რომ ის უბრალოდ აღარ არსებობს .
პირადად ჩემთვის ეს ყველაზე საშინელი მდგომარეობაა , ალბათ უსასრულო კოშმარი იქნება და ყველაზე დიდი ნატვრა იქნება "არარსებობა" .







ზემოთ თქმულში არ არის არანაირი აზრი უბრალოდ თავში გამიარა ამ აზრმა და დავწერე .

სანამ დავიბადებოდით ვარსებობდით თუ არა?
ანუ სული თუ მარადიულია, სანამ დავიბადებოდით ხომ უნდა არსებულიყო წესით?
თუ გინდათ თქვათ რო სპერმა ქმნის სულს?
მე ეს უფრო მაინტერესებს

ან თუ მარდიულია სული და სამოთხეში ბედნიერები ვიქნებით სულ, რატომ ვიქნებით ბედნიერები, ან როგორ ვიქნებით სულ ბედნიერები მაგას ვერ ვხვდები

ისე ამის გჯერათ?
www.express.co.uk/news/science/733717/What-is-cryogenics-how-does-freezing-dead-body-work/amp

ეჰ, ეგ ჩემი ნატვრაცაა

რავი რა უნდა მაგას, იგულავებ 1 წელი, წაგიშლიან მერე მეხსიერებას და გეგონება რომ ეხლახანს დაიწყე ისევ გულაობა

და "ზემოთ" რამე უკეთესი ხოდები შეიძლება იცოდნენ