"აბსოლუტურ" ჭეშმარიტებას რო არ დაეთანხმები, და ღლე სახით იყურებიან

აი გქონიათ შემთხვევა რაღაცაზე როა დისკუსია და ტიპი რაღაც თავისთვის "აბსოლუტურ" ჭეშმარიტებას მოიყვანს მაგალითად: "ადამიანებთან ყოფნას რომ ვერ იტან აშკარად პრობლემაა ხო?! იმიტომ რომ ადამიანი სოციალური არსებაა" - და ამ დროს უბრალოდ რო პასუხობ - "რა სისულელეა, არ გეთანხმები" - ამ დროს რა გამოღლევებულ სახეს იღებენ დაკვირვებიხართ?!

ანუ საკმარისია ასეთ "აბსოლუტურ" ჭეშმარიტებაზე მიიღონ პასუხად "არ გეთანხმები" და ჰიბერნაციის რეჟიმში უღლევდებათ სახე ასე 5-10 წამით, თითქოს ტვინი დაზიანდა.



ანუ რამდენი მილიარდი ადამიანია დედამიწაზე და აქედან უმეტესობას ჰგონია რომ თავისი ჭეშმარიტებებია აბსოლუტური და ავტომატურად ყველა გარშემომყოფი უნდა ეთანხმებოდეს და დისკუსიის საფუძვლებად იყენებდეს - ლოგიკის ჯაჭვად


ღლეობაა

This post has been edited by That_Dude_With_Guitar on 22 Jan 2018, 16:11

სრულიად დასაშვება, რომ საზოგადოდ აღიარებული ჭეშმარიტება სულაც არ იყოს, ჭეშმარიტება

This post has been edited by uchinmachini on 22 Jan 2018, 16:27

აი ეს არ უნდა უთხრა
უზრდელობაა

................

ასეა...და თუ მაინც ეუბნები, შენი ახსნა უნდა წაუმძღვანიო წინ

მაგრამ ავტორსაც ვეთანხმები, რაღაც სისულეელეები ჰგონიათ თან მართებული აზრი...ერთმანეთს აყოლილი ნახირი

2 + 2 = 4 არის ჭეშმარიტება
მაგრამ...არის დაშვება, რომ არ უდრის
თუ არ დაგეთანხმება, რომ 2 + 2 = 4–ს, დაე იცხოვროს ეგრე
მე რა...მაგრამ თუ მიმტკიცებს, 5–იაო, დაამტკიცოს
ვერ ამტკიცებს და ისე რომ ბლუყუნებს, აი ეგ მძულს

Piquecanthropus

ჩემი უფროსი გამახსენდა

ჭეშმარიტება პირობითია ყვრატ
სტალინმა მოიგონა ციხე რომ ეკონტროლებინა

That_Dude_With_Guitar

იყო ამაზე თემა


ფარდობითობა თუ აბსოლუტიზმი?


ბრად, იმდენი "აბსოლუტური" და საყოველთაოდ მიღებული, სრულიად უაზრო ჭეშმარიტებები არსებობს საზოგადოებაში და საზოგადოებებში, რომ თუ ამ ჭეშმარიტებებით იცხოვრე უბრალოდ ვერ განვითარდები. ადამიანი მაშინ ვითარდება და იწყებს ჩამოყალიბებას როგორც ინდივიდი, როდესაც აზროვნებას იწყებს განულებული მდგომარეობიდან, ანუ საკუთარი თავიდან გამომდინარე, ესეიგი დედიშობილა მდგომარეობის ეტაპიდან და არა საზოგადოებიდან მიღებული ცოდნის საფუძველზე.