მოკლედ ყველამ ვიცით ირანი რას წარმოადგენდა ფეჰლევის დროს ანუ დაახლოებით 25 წელი.
დასავლური კულტურის თავსმოხვევა, თეირანელი ახალგაზრდობა ჯინსებში და რეიბანებში, გუგუშის სან რემოზე აღებული პრიზი და ა.შ.
შაჰიც თავის თავს ადარებდა ხან დარიოსს და ხან ხოსრო ანუშირვანს.
კულტურულ მოდერნიზაციას ტექნიკური მოდერნიზაციაც მოჰყვა (თუმცა არა ისეთი როგორც ბოლო წლებშია).

მაგრამ კულტურული მოდერნიზაციის ფორსირებამ შექმნა რეპრესიული აპარატი.
შაჰის სავაკი სსრკს ენკავედეს არ ჩამოუვარდებოდა რეპრესიებით. სასამართლო სისტემა პრაქტიკულად არ არსებობდა, ციხეები გადატენილ იქნა ჰომეინისტი აქტივისტებით.
და უცბათ იფეთქა ანტილიბერალურმა ტალღამ რომელსაც საფრანგეთიდან დაბრუნებული აიათოლა რუჰოლა ხომეინი ჩაუდგა სათავეში.
ნუ მერე რაც მოხდა ყველამ იცით.


მოკლედ დასკვნა: კულტურული მოდერნიზაცია არის ქვეყნის განვითარების ყველაზე ცუდი გზა, რაც მოითხოვს რეპრესიული აპარატის მაღალ დონეზე ყოლას რაც ირანმაც კი ვერ გაქაჩა.

შესაბმისად: შევქმნათ სამართლიანი ხელისუფლება და შევეშვათ კულტუურული მოდერნიზაციის პოლიტიკას.
ახალი ადამიანის სექმნა სახელმწიფოს საქმე არაა.


პ.ს. მოდერ განყი ამერია და გადააგდე პოლიტიკაში

This post has been edited by t-90 on 4 Apr 2018, 17:24