ბოლო დღეების მოვლენების განსხვავებული ხედვა

საქართველოში ბოლო 25 წლის განმავლობაში საზოგადოების სხვადასხვა ჯგუფებს შორის დაყოფა (და შესაბამისად დაპირისპირება) ძირითადად პოლიტიკური ნიშნით ხდებოდა- ზვიადისტები პუტჩისტების წინააღმდეგ, მიშისტები გრეჩიხისტების წინააღმდეგ, ბიძინისტები მიშისტების წინააღმდეგ და ასე შემდეგ. ქვეყანაში თუ ცალკეულ ჯგუფების (გარემოსდამცველები, მემარცხენე ახალგაზრდობა) მიერ მოწყობილ რამდენიმე აქციას არ ჩავთვლით არ ყოფილა სხვა სახის ფართომაშტაბიანი გამოსვლები. მაგალითად არ გვახსოვს ფართომაშტაბიანი გამოსვლები ეკონომიკური სიტუაციის გაუმჯობესების მიზნით და ა.შ.

ბოლო დღეებში განვითარებულმა მოვლენებმა აჩვენა რომ საზოგადოებაში თანდათანობით სხვა სახის (არაპოლიტიკური) დაყოფა ჩნდება - მსოფლმხედველობითი და ღირებულებითი. გამოიკვეთა რომ საზოგადოების დიდი ნაწილი გარკვეულ წილად ფუნდამენტური სახის მსოფლმხედველობით გამოირჩევა რომლისთვისას განსხვავებული მოსაზრებები, შეხედულებები თუ ცხოვრების სტილი სრულიად მიუღებელია და საჭიროებს არა მხოლოდ სიტყვით დაგმობას არამედ ფიზიკურ ზემოქმედებას კი. მეორე მხრივ კი საზოგადოების გარკვეული ნაწილი ( ძირითადად ახალგაზრდობა) მოითხოვს უფრო მეტ ინდივიდუალურ თავისუფლებას, შესაძლებლობას რომ იცხოვროს ისე როგორც თვითონ თვლის საჭიროდ. ამ ორ ჯგუფს შორის ძალიან დიდი მსოფლმხედველობითი განსხვავებაა და ბოლო დღეების მოვლენების შემდეგ მათი პოზიციები კიდევ უფრო დაშორდნენ ერთმანეთს და ამ ეტაპისთვის დიალოგის თუ ურთიერთგაგების შესაძლებლობა თითქმის ამოწურულია.

სად არის გამოსავალი? გამოსავალი ერთია და ეს არის ხელისუფლების ძირითადი გამოწვევა- სანამ ამ ორ ჯგუფს შორის რაიმე სახის დიალოგი და თანაარსებობა შესაძლებლებელი გახდება, არ უნდა დაუშვას მათ შორის ფართო სახის დაპირისპირება. უნდა მოხდეს მათი ერთმანეთისგან იზოლირება და გადაკვეთის წერტილების მინიმუმამდე დაყვანა. ამავე დროს უნდა გაიშალოს ფართო სახის საგანამანათლებო/საინფორმაციო კამპანია სადაც ხაზსგასმული იქნება რომ 1) ეს ქვეყანა ყველასთვის საერთოა და ადამიანებს უფლება ააქვთ იყვნენ განსხვავებულები 2) ჯგუფებს შორის ურთიერთობა მხოლოდ მშვიდობიანი თანაარსებობით გზით უნდა მოხდეს ; და 3) ჯგუფებს შორის დიალოგი ( თუ ასეთის სურვილი ექნებათ) უნდა მოხდეს მხოლოდ სამართლებრივი ნორმების დაცვით.

This post has been edited by Sophist on 14 May 2018, 19:51

კი
იდეოლოგიური ომია

მაგრამ ამას ამძაფრებს რადიკალიზმი

ორივე მხარე გამოირჩეოდა ამ რადიკალიზმით


მაგალითად მე არც ერთს მივეკუთვნები და არც მეორე
მითუმეტეს მათ აქციებზე არ დავდივარ
ეს ბექა და კორკოტა ერთი ჭირია
ამავდროულად ორთავესთან მაქვს რაღაცა საერთო

ჩემს გარშემოც უმეტესობა ასეა


უნდა მოხდეს ოქროს შუალედის პოვნა
მაგრამ ეს გამორიცხულია

დღევანდელი კურსი ამას ეწინაამღდეგება
ანუ მოგვიწევს დამოუკიდებელი პოლიტიკის გატარება (რაც გამორიცხულია).

This post has been edited by gears on 14 May 2018, 19:57

ადამიანთა მასის (ამ შემთხვევაში ქართველი ხალხის) ყურადღების გადასატანად დადგმული საზიზღარი სპექტაკლი.
ხალხს, რომელსაც პენსიების გაზრდის დაპირებით აბოლებენ ახლა სალაპარაკო აქვს, რომ ქვეყანას დიდი უბედურება ემუქრება და დროებით კიდევ უნდა შემოიჭირონ ქამარი. ამასობაში კი სხვა სპექტაკლი მზადდება და ასე გაგრძელდება მომავალ არჩევნებამდე, სადაც ზე_სპექტაკლი გველოდება.

This post has been edited by Vaqueiro on 14 May 2018, 21:03

მაგ ბოლო 25 წლის მანძილზე ძმათამკვლელი ომით რომ დავიწყეთ, მის მერე რა გვიკვირს საერთო ყველანაირ დაყოფაზე რომ აღარ გვაქვს რეაქცია?

საქართველოს მოსახლეობამ გამოიარა უმძიმესი ათწლეულები, რომელმაც ჯუნგლების კანონით სელექცია მოახდინა და დატოვა ის რაც გვაქვს შედეგად...