მოოკლეთ მოვისმინეე დააა
ეეესე იგი ტროტილია, ტროტილი!!!!!!!!! დაჟე უარესი, ტროტილის და ნაპალმის სუპია.
მოკლედ უმამესი ვეშია. მარდუკი თავის სტიქიაში. იმინა ამართლებს ეს ჯგუფი სახელს.
ძალიან მაღალ, რასაც ქვია ზღვრულ სისწრაფეეებზეა ალბომი ჩაწერილი. მელოდიკა ჩვენ რომ გვიყვარს ისეთია, მძლავრი, გრიგალისებური და მრავალფეროვანი. ერთი ამოსუნთქვით ისმინება, რო წაგიღებს ასტრალში, სანამ მუსიკა არ დასრულდება, მიწაზე ფეხზს არ დაგადგმევინებს.
ემილ დრაგუტინოვიჩის პარტიებმა რასაც ქვია ჭკუიდან გადამდგა. მამა დრამერებში ჩაეწერა მაგ ალბომით.
Plague Angel დუხით Diabolis Interium-ს ჩამოჰგავს, თუმცა მხოლოდ ჩამოჰგავს. ფიუნერალებთან უფრო მეტი სიძულვილია, აქ კიდე დომინანტური მაინც სიმძლავრე და შემართებაა.
მოკლეთ ესე იგი ვეშია, რომელიც ნებისმიერი თავისთავის პატივისმცემელი მელომანის კოლექციაში უნდა იყოს.
ხოლო ექსტრემალური ბლექის სილამაზის მცოდნეებს და დამფასებლებს რასაც ქვია დაჟინებით ვურჩევ მაგ ალბომის დათრევას.
\_/_

_\_/