1819 წელს იმერეთი და გურია რუსეთის წინააღმდეგ აჯანყებულა...მაგრამ რუსეთს სისხლში ჩაუხშია ეს აჩანყება...რის შემდეგაც ქართველებმა ოსმალეთისაგან დახმარება ითხოვეს...
1819 წელს ქართველების მხრიდან ოსმალეთში გაგზავნილ წერილში ამაზეა საუბარი...
"ათი წელია რაც რუსეთი ჩვენს მიწაზეა შემოსული...ძალიან მძიმე გადასახადები დაგვადო...და სასტიკი მმართველობა დააწესა....ქალები და ბავშვები გაგვიბახა...ბებერი ქალების და შვიდ წლამდე ბავსვების გარდა ყველა რუსეთში წაასხა...აქამდე საქართველო ბედნიერი და უსაფრთხო ქვეყანა იყო...ჩვენ გადაწყვეტილება მივიღეთ..ან რუსებს გავყრით ქვეყნიდან...ან გავაოხრებთ ქვეყანას....ჩვენ ოსმალეთის იმპერიის ხალხი ვართ....იმპერიის ინტერესების დამცველი...და დევლეთმა ჩვენ მოსკოვის ხელში არ უნდა მიგვატოვოს...არ უნდა დააჩაგვრინოს ჩვენი თავი...თხოვნით მოგმართავთ...ან გვისველეთ....ან ჩვენ ჩვენივე ხელით თავს მოვიკლავთ და ამით დავამტკიცებთ რომ როდესაც ოსმალეთი არსებობს მისი ხალხი რუსებს არ დანებდება ცოცხლად..."
საბოლოოდ ამ წერილის საპასუხოდ ოსმალეთი ვერ დახმარებია ქართველებს...ბუქარესტის ხელშეკრულების გამო და ასევე სხვა მიზეზებითაც...
----------------------------------------------------------
http://dergipark.gov.tr/download/article-file/1843441819 yılında İmereti ve Guria’da Ruslara karşı ayaklanmalar olmuş fakat
bunlar şiddetle bastırılmış,60 bundan sonra da Gürcüler Ruslara karşı yapılan savaşlarda
Osmanlı Devleti’nden yardım istemişlerdir.61 Sonraki dönemlerde de
Gürcülerin, Ruslarla mücadelelerinde zor duruma düştüklerinde Osmanlı Devleti’ne
sığındıkları, Trabzon ve İstanbul’a gelerek malî ve askerî yardım istedikleri ve
taleplerinin karşılanmaya çalışıldığı anlaşılmaktadır.62
Osmanlılardan 1819 yılında yardım isteyen Gürcü beylerinin mektubundan
Gürcülerin Ruslara karşı tahammüllerinin nasıl tükenmiş olduğu açıkça görülmektedir.
Mektupta şöyle denilmektedir: ''...On yıldır Rusyalı memleketimize
girdi. İleri gelenlerimizi aldattı. Sonra çok ağır vergiler ve mükellefiyetler yükledi.
Çok şiddetli bir idare tatbikine başladı. Evlâd ü iyâlimizi tasallut etti. Kocakarılar ve
yedi yaşındaki çocukların dışında kalanları Rusya'ya götürdü. Hâlbuki Gürcistan,
sâye-i seniyyede asayişi düzgün bir ülke idi... Artık kat'î kararımızı verdik. Ya Rusları
memleketimizden çıkaracağız veya bu ülkeyi tamamen tahrip edeceğiz. Biz
Devlet-i Aliyye'nin tebaasıyız. Devlet-i Aliyye'ye lâyık olan, bizi Moskof’un ayağı
altında ezdirmemektir. Size sığınıyoruz. Eğer bizi kurtarmazsanız, hepimiz kendi
kendimizi öldürerek, Osmanlı tebaasının sağ iken düşmana teslim olmayacağını
ispat edeceğiz...''63
Son olarak ifade etmek gerekir ki, Rus işgaline karşı yürüttükleri mücadelede
Osmanlı Devleti’nden yardım talep eden Gürcülere, Bükreş Antlaşması ve
başka gaileler sebebiyle gerekli yardım yapılamamıştır.64
· 
ერთი წერილი საქართველოდან ოსმალეთში --, თარგმანი ჩემია..
