სად მიდის ჯემალა?? ვკითხულობთ ჩვენ.. და გაკვირვებული სახეებით ვაშტერდებით ერთამნეთის პირიდან გადმოAნაკადულებულ დორბლებს, მარიამის დორბლი სქელია, აშკარაა რომ სულ ცოტა ხნის წინ მადიანად გეახლათ.. ჯემალიკო თვალებს ვერ აჩერებს, ერთი ჩრდილოეთისკენ გაურბის პასტაიანად ხოლო მეორე ადგილზე ძუნძულებს, როგორც ჩანს მხოლოდ ეს თვალი ემორჩილება ჯემალიკოს სურვილებს,, მას კი სურს რაც შეიძლება დამაჯერებლად გამოიყურებოდეს,, რაც შეიძლება ხიპურად და დენდურად,..
"კარგი.. კარგმმ ახლა მივალ, ხელს მხარზე დავადებ... ახლა მივალ გამოვიყვან გვერძე და ჩემს სათქმელს ვეტყვი" ფიქრობს ჯემალიკოს ტვინი,, გული კი მის ფიქრებს გზადაგზა ბომბავს ადრენალინებით,,, თუმცა, ჩვენდა გასაკვირად, ჯემალიკო ახერხებს და ხელიდნა წასულ ფიქრებს კიდევ და კიდევ იჭერს და კრავს ერთ აზრად,, ერთ ქმედებად რომელიც უნდა რომ განახორციელოს..
-ცხელა. -ზაფხულია და აბა რა იქნება! ებრძოლებიან ნინი და მარიამი საბედისწერო პოლემიკაში.
ასეთმა საინტერესო სიტუაციამ ღმერთის თვალიც გამოიჭირა... ღმერთმაც სიგარის ბოლით გატენილი ყურადღება მიაპყრო ჯემალიკოს,, ისე კი დიდად ვერ გაიგებდი ღმერთი ჯემალიკოს უყურებდა თუ,, სხვა განზომილებებს, მაგრამ ამას რა მნიშნველობა აქვს!>?
დაი აი! საბედისწერო მომენტში.....
და მაინც სად მიდის ეს ჯემალა
