მეგობრებო, არ აქვს მნიშვნელობა რომელ ბანაკში ვიმყოფებით - ნაცებში, ქოცებში, შუაშისტებში თუ სხვა დანარჩენში.
ფაქტი ერთია, ყველა ბანაკი ერთსულოვნად თუ არა ასე ვთქვათ საკმაოდ მკაფიოდ აღიარებს, რომ - თავი და თავი, ჩვენი პრობლემების ბანკები არიან.
ეი, არ აქვს მნიშვნელობა სალომე გაიმარჯვებს თუ ბატონი გრიგოლი, მIშაც და ბიძინაც აპირებენ დაიწყონ ამ გაქსუებული ბურჟუების დამსახურებული რბევა და ჯირყვნა.
ანუ კომუნისტების ენაზე რომ ვისაუბროთ - აქეთ ტროცკია და იქეთ ლენინი, ხოლო ამათ უკან სადღაც ზინოვიევიც კი შეიძლება დასუნსულებდეს.
და ზოგადად, ნელ-ნელა იგრძნობა რომ კაპიტალისტებისა და ლიბერალების გაუგონარი პარპაშის შემდეგ, ჩვენს სამშობლოში იწყება ნაციონალიზმისა და
სოციალიზმის სიოების ჰარმონიული ნაკადის შემოდინება და მოსახლეობაც ნელ-ნელა უბრუნდება იმ დიად იდეებს, რომლებსაც წინა საუკუნის 20-იანი წლებიდან,
რუდუნებითა და გულისყურით ნერგავდნენ ისეთი საზოგადო მოღვაწეები, როგორებიც იყვნენ: იოსებ (იგივე სოსო) სტალინი, ლავრენტი ბერია, ზოია კოსმოდემიანსკაია,
ცვეტაევა, თამარ ყუფუნია და სხვანი.
იმისათვის რომ ამ ბრწყინვალე ეპოქას და დროს, მომზადებულნი დავხვდეთ, რჩევა იქნება ჩავუჯდეთ - კომუნისტ მანიფესტოს, ხოლო განსაკუთრებით ბეჯითები: იოსებ სტალინის
ბრწყინვალე ნაშრომს -> მარქსიზმი და ნაციონალური საკითხი.
ა, ეგია სიმონ, მეტი კი არაფერი.. (C) ფრანც კაფკა
Cette entreprise est remplie à ras bord avec des enculés irréalistes (C) შარლ მორის ტალეირანი
სამაიმუნოდ გვაქვს საქმე ?! (C) ჰერბერტ სპენსერი
ნწ ნწ, რა თაობა მოდის ?! W.B. იეიტსი
დააკელი აგური - არ მოგხვდება ამხან'აგური (C) ვალტერ გროპიუსი