თავხედი დილა გათენდა ახლად გაღვიძებულ ერნესტს ფანჯრის გაღებისთსანავე სველი სუსხი შეეყარა წვერებში, მეორე სართულიდან მოფუსფუსე ქუჩა ჩანდა ჰაერი კი შეყვითლებული ფოთლების სურნელით იყო შეჯერებბული, ოდნავ ჩაეღიმა ჩაიდნის წივილმა უკან შეაბრუნა და უშაქრო უსიცოცხლო ფოთლების ჩაი გაიმზადა რომელთაც წარსულის დიდების სურნელი ისევ შერჩენოდათ ჩალაგებულ ბარგს გადახედა მთელი მისი ავლადიდება ძველ გახუნებულ ტყავის ჩემოდანში ეტეოდა გაყვითლებულ ხის ჩიბუხს გაუკიდა და ტალახიან მუდმივად მონისლული ლონდონის ბეიქერის ქუჩას გაუყვა რომელიც ორიოდე კვარტალში იყო მატარებლების დეპოდან. ქუჩაში იტალიელი მოხუცი ყასაბი შუახნის მამაკაცს ძვლიანი ხორცის ნაჭერს უმზადებდა ოსტატურად იქნევდა ჟანგიან ნაჯახს ერნესტს თავაზიანად მიესალმა:
-სალამი ერნესტ, როგორ გიკითხოთ?
-ნორმალურად ჯონ აი ეს ის თუთუნია მაშინ რომ დაგპირდით კონტრაბანდისტებს რომ ჩამოართვეს ორიოდ კვირს წინ.
მოხუცს ცელქი ბავშვივით აუთამაშდა თვალები მადლობა გადაუხადა და ისევ კლიენტს მიუბრუნდა.
-ჯონი ხომ იცი ლივერპულიდან საუკეთესო საქონელს ჩამოვიტან.... მიაძახა ერნესტმა. ეტლი გააჩერა და დეპოსკენ გააგრძელა გზა ჭუჭყიანი სარკმლიდან ასეთი ხედი იშლებოდა: ლამაზად გამოწყობილი ქალების კაბის ძირები მტვერში და ტალახში ისვრებოდა მაგრამ ამაზე მეტად მათ ფორთოხლის ორიოდე პენით იაფად ყიდვა უფრო აინტერესებდათ, იქვე 15-16 წლის ქუჩის ჯიბგირები საკბილოს თვალებით ეძებდნენ, უნდოდათ ვინმესთვის რამე წაეგლიჯათ და სადმე ჩიხში მიმალულიყვნენ მათ კი დაბალი შავი მაწანწალა ძაღლი იმედით შესცქეროდა ერთი სიტყვით სასიცოცხლი ჯაჭვი იყო.
-მოვედით ბატონო... მორიდებით შესძახა ერნესტს თუთუნისგან ულვაშ შეყვითლებულმა მეეტლემ.
ერნესტმა 4 ფუნტი ჩაუჩხრიალა მეეტლეს და თავისი ტყავის ჩემოდნთ დეპოში შევიდა კასაში ერთი მიმართულებით აიღო კუპის ბილეთი, არ იცოდა რამდენი დღით მოუწევდა ლივერპულში გაჩერება პირველს რომ თხუთმეტი დააკლდებოდა მატარებელიც დაიძრებოდა 15-20 წუთი დრო ჰქონდა დილიდან არაფერი ეჭამა და მუცელმა შეაწუხა იქვე ქუჩის ბოლოს ფუნთუშები იყიდებოდა ერნესტი კი ფიქრებში იყო გართული ფული უნდა დაეზოგა რომ კარგი საქონელი ეყიდა თან ჯონსაც შეჰპირდა მოხუცი ჯონი კი ანტიკვარიატზე გიჟდებოდა... თბილ ფუნთუშას ზანტად დაუწყო ჭამა და მეთერთმეტე ბაქნისაკენ გაემართა , მიმავალმა მარჯვნივ მეტონის სვეტთან ჩამოკონკილი ესე ცამეტი წლის ბიჭი შენიშნა ფლეიტაქზე უკრავდა წინ კი შავი პატარა გაჭვარტლული ცილინდრი ხურდას აგროვებდა. მსუქანი , მასზეგაცილებით დიდი ჩვიდმეტი თვრამიეტი წლის ლოყებაღაჟღაჟებული მიჭი მიუახლოვდა ყავისფერი ნაჭრის შარვალი ეცვა თეთრ გახუნებულ მაგრამ კარგად გარეცხილ პერანგზე ზევიდან აჭიმები ჰქონდა ტლანქი ნაბიჯით მიუახლოვდა მუსიკოსს და ცილინდრიდან ფული ხელზე დაიყარა.
____________________________________________________________________________
-ორი ფუნტი და ოცდარვა პენი .....უკმაყოფილოდ ჩაილაპარაკა მსუქანამ.
-კარგი რა ხურდა მაინც დამიტოვე....
პასუხად ლაზათიანად ჩასცხო წკლიპურტი, ზიზღით დახედა მშიერ და ჩამოკონკილ რონს და გზა გააგრძელა. აცრემლებულმა რონიმ შეპასუხება ვეღარ გაუბედა და მოკუნტული ჩამოჯდა. ათიოდე ნაბიჯიდან მსუქანამ მიაძახა -იმუშავეეეე!!!!
ერნესტი მიუახლოვდა რონის და რადგანაც იცოდა რომ ფულს მსუქანა წაართმევდა ნახევარი ფუნთუშა უწილადა. ჟანგიან ლიანდაგზე გრუხუნით შემოვიდა ორთქლმავალი წივილით გაჩერდა მემანქანემ უჯმურად გადახედა ხალხს, კონდუქტორები ბილეთებს ამოწმებდნენ ჩასხდომა იწყებოდა ისე დაეხვია ხალხი მატარებელს როგორც ჭიანჭველა გაციებულ ინგლისურ რძიან ჩაის. როგორც იქნა ავიდა ერნესტი მატარებელში გვერდითკუპეში ბორდოსფერ მუნდირში გამოწყობილი რუსი სამხედრო მგზავრობდა ბევრი ლაპარაკი არ უყვარდა ხოლო მის გვერდით კი ცელქი ინგლისელი გოგონები მგზავრობდნენ ჟღალს მარმარილოსავით თეთრი კანი ჰქონდა მეორე შავგვრემანი მისი დეიდაშვილი იყო შავკანიანი მოახლე ახლდათ სიცილ კისკისით ავიდნენ მატარებელში. ერნესტი კუპეში მოკალათდა მის უბის წიგნაკს დაუწყო კირკიტი ანგარიშობდა თუ რაზე უფრო მეტი ფულის შოვნა შეიძლებოდა ღმერთმა დალოცოს დედოფალი ვიქტორია ყველაფერი არხეინად იყო ვაჭრობა კი სარფიანი საქმე იყო დღეს ინგლისში.კუპის კარი გაიღო საშუალო ტანის ნახევრად მელოტი ოდნავ გარუჯული ხელებ დაკოჯრილი შოტლანდიელი მოკრძალებით შემოვიდა კეთილი და დაღლილი თვალები ქონდა ხელბარგიდან ვისკი ამოიღო და ერნესტსაც შესთავაზა. დედოფლის დღეგრძელობა არც თუ ისე ეპიტნავა შოტლანდიელს მაგრამ რას გააწყობდა როგორც ერნესტმა საუბრიდან შეიტყო ითანი ლონდონში მჭედლის დამხმარედ უკვე მეხუთე თვე იყო მუშაობდა მონატრებულიოჯახი კი ლივერპულში ჰყავდა, პატარა ვილიამისთვის ხის ცხენი გამოეთალა და განძივით უფრთხილდებოდა. ცოტა რომ შეზარხოშდნენ ითანმა ახალ მიწებზე ოქროს ციებ ცხელებაზე უამბო მოუყვა თუ როგორ გაუმართლა მის ბიძაშვილ ანგუსს რომელსაც მოზრდილი რანჩო ეყიდნა. დანაზოგით გამგზავრებას აპირებდა და ერნესტსაც შესთავაზა დაფიქრებულიყო გამგზავრებაზე. ერნესტი დილემის წინაშე დადგა აქ უკვე აწყობილი საქმე ჰქონდა, იქით კალიფორნიული ოქრო. გემი ზეგ თერთმეტზე ტოვებდა ნავსადგურს.
ხვალე გავაგრძელებ კიდო
მეძინება
მოკლედ წერას ვიწყებ
