წვრილმანი ხულიგნობა

სიტყვის თავისუფლებასა და ლანძღვა-გინეგას შორის როგორ გავავლოთ ზღვარი?


შემდეგი მომენტი. დავუშვათ მე მსურს, რომ კანონით გავუმკლავდე წვრილმან ხულიგნებს. პოლიციაში უნდა დავრეკო. უნდა ვუთხრა ამა და ამ ადგილას მოხდა ჩემზე ლანძღვა-გინება. მოდის პატრული. მთხოვს ორ მოწმეს და შემდეგ აჯარიმებს იმ ხალხს, რომლებიც მაგინებდენ?

ეს ხო არარეალური გეგმაა..

ვიდეო კამერაზე რო ჩაიწერო ფარულად და წარადგინო როგორც მტკიცებულება მაგალითად?
დავუშვათ ტელეფონზე დარეკვას ჩაატარებ ისე რო გაუგებარი იქნება თუ ვისთან რეკავ...

ჰმმმ...

რას ფიქრობთ იურისტები ამ საკითხზე?

This post has been edited by გალე on 27 Jan 2019, 19:07

ეგრეა ეგრე

Two_X

ვიდეო ჩანაწერი არ ჭრის როგორც მტკიცებულება?

პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობას საქართველოს კონსტიტუცია იცავს მაგრამ ამავდროულად:
1. ყოველი ადამიანის პირადი ცხოვრება, პირადი საქმიანობის ადგილი, პირადი ჩანაწერი, მიმოწერა, საუბარი სატელეფონო და სხვა სახის ტექნიკური საშუალებით, აგრეთვე ტექნიკური საშუალებებით მიღებული შეტყობინებანი ხელშეუხებელია. აღნიშნული უფლებების შეზღუდვა დაიშვება სასამართლოს გადაწყვეტილებით ან მის გარეშეც (!!!!), კანონით გათვალისწინებული გადაუდებელი აუცილებლობისას.

ანუ შემიძია წარვადგინო ვიდეო ჩანაწერი როგორც მტკიცებულება ხო??
რაღათ მინდა ორი მოწმე პრინციპში?!

ესეც ბუნდოვანია. მე ისე ტაქტიკურად შემიძლია გავლნძღო ადამიანი, რომ ერთ უწმაწურ სიტყვასაც არ გამოვიყენებ მის წინაშე და როგორ გავავლოთ ზღვარი სიტყვის თავისუფლებასა და ლანძღვა-გინებას შორის?