problem of Self

შეიცან თავი შენი ერთერთ უმთავრეს და ძნელად მიღწევად მაქსიმად ითვლებოდა ძველ საბერძნეთში

რა არის 'მე'? რისგან შედგება იგი? თვითიდენტიფიკაცია ერთი შეხედვით უმარტივესი თემაა, ერთი შეხედვით
თქვენ რას ფიქრობთ?

ფილოსოფიაში 3 ძირითადი კონცეფციაა ამ თემაზე

1) Cogito - same soul theory - დომინანტი თეორია , რომელსაც პლატონიზმი, სტოიციზმი და შემდეგ უკვე კარტეზიანული დუალიზმი ავითარებდა
დასავლური მოდელი რომელიც მარადიული სულის და მოკვდავი სხეულის კონცეფციას ცნობს
კოგიტო არის დამოუკიდებელი, თვითმყოფადი, მთლიანი,გარეშე ფაქტორებისგან თავისუფალი სუბიექტი
2) Poststructuralist no self
პოსტსტრუქტურალისტები უარყოფენ სუბიექტის, 'მე'-ს არსებობას და ამ დოქტრინას ანტიჰუმანურს უწოდებდნენ რადგან მათ მოახდინეს სუბიექტის დაშლა-დეკონსტრუქცია
ნიცშეს გავლენა და ლინგვისტური რევოლუციის შედეგი - 20-ე საუკუნის 60-იანი წლების მიმდინარეობა ძალიან საინტერესო მიმდინარეობა
რომელიც მიიჩნევდა რომ subject is a product of discourse, language, the other
ფუკო, ლაკანი, ლევი-სტრაუსი და ა.შ.
3) reductionist theory, physical and psychological continოuity
ეს თეორიები მიიჩნევენ რომ ადამიანის იდენტიფიკაცია ხდება სხეულის მეშვეობით
ფსიქოლოგიური მაჩვენებლების საშუალებით
და ა.შ

ვიტგენშტაინი მე-ს სამ ტიპად ყოფდა, ბიოგრაფიულ, ფსიქოლოგიურ და ფილოსოფიურ
ემპირიცისტები უარყოფდნენ 'მე'ს არსებობას და მას ფილოსოფიურ ფიქციად მიიჩნევდნენ
ბუდიზმიც უარყოფს მეს და კონვენციური მეს ილუზორული სამსარას ილუზორულ კომპონენტად მიიჩნევს, რომელიც 5 ცვალებადი ელემენტისგან შედგება

სამნაირი მე არსებობს: The Good, the Ugly and the Bad

თეოლოგიურად ასე გამოითქმის: ღვთიური, ადამიანური და სატანური

ან ასე: კეთილი, ცოდვილი და ბოროტი.

ეს სამივე მე ყოველ ადამიანშია მოცემული.

შესაბამისად, თუ ადამიანი თავის თავს შეიცნობს, ის შეიცნობს სამივე ასპექტს, ანუ სრულ რეალობას.

This post has been edited by Buddha Nirvana on 29 Jan 2019, 02:44

თვითშემეცნებისთის მხოლოდ დღევანდელი ფილოსოფიური მიდგომა არ კმარა ჩემი აზრით. ძალიან დიდი ნაწილი თვითშემეცნებისთვის მოდის მეცნიერულ ფაქტებზე. ამის გარეშე, ისე ჰაერზე ბჭობა უაზრობაა და ჰიპოთეზების რახარუხი იქნება. უბრალოდ მეცნიერებას არ აქვს საკმარისი ფაქტები ამ კითხვაზე რულად პასუხის გასაცემად. დროა საჭირო და კვლევა. სავარაუდოდ თვითონ მეცნიერული მეთოდით უფრო ზუსტი პასუხის მიღებას შევძლებთ

ახალგაზრდობა გამახსენა ამ თემამ, საინტერესოა ნამდვილად.

პირველ რიგში ალბათ იმაზეა საპასუხო არსებობს საერთოდ თუ არა "მე". ჩემი აზრით როგორც ძალიან ბევრი სხვა რამე ძალიან ბევრ სხვა სიტუაციაში ესეც არსებობს, უბრალოდ განხილვის ჩარჩოს და არჩეული ხედვის კუთხეზეა დამოკიდებული.

მაგალითად მკაცრ მონიზმში სულ ერთი რამ არსებობს მაგრამ თუ დავშლით იმის ერთერთი ნაწილის ნაწილი აღმოჩნდება ალბათ ეს "მე".

მეორე კითხვა ალბათ იქნება რა არის საერთოდ ეს "მე"? ანუ მე როცა ვამბობ "მე" რაზე მივუთითებ?

ხოდა ამაზე როცა ვფიქრობდი ერთმა შემთხვევითმა პარალელმა მომცა ჩემთვის დამაკმაყოფილებელი პასუხი:

"რა არის ჩანჩქერი?"

დავშალოთ ჩანჩქერი და ვნახოთ რა არის მისი განუყოფელი ნაწილი.

წყალი? - სულ სხვადასხვა წყალი მოედინება და ამ წყლის თვისებები ჩანჩქერს ჩანჩქერობას არ უკარგავს, ასე რომ არა.

კალაპოტი? - წლების განმავლობაში ირეცხება ყველა ჩანჩქერის კალაპოტი და ის უკან "მიცოცავს" მაგრამ ამით მაინც "ის" ჩანჩქერი რჩება.

აბა სხვა და დარჩა ჩანჩქერისგან? - რა და პროცესი. ჩანჩქერს პროცესი აჩანჩქერებს. ამ პროცესს საარსებოდ სჭირდება სპეციფიური გარემო, ამ შემთხვევაში კალაპოტი, წყლის მოწოდება და გრავიტაცია, ესენი არის წინაპირობა მაგრამ არა არსი, არსი არის ვარდნის პროცესი.

ჩემი აზრით ადამიანის შემთხვევაში უბრალოდ ბევრად უფრო კომპლექსური "კალაპოტია" საჭირო, ძალიან რთული ორგანიზმის სახით და ამ კალაპოტში ხდება "მე". როცა აღარ ხდება მერე კალაპოტს ვმარხავთ და ჭიები ჭამენ.